Galatasaray’ın performansı hedefe ulaşmak için yetersiz. Şaşırtıcı değil, kalitenin göstergesi. Ne Hamza’nın ne Mustafa’nın eseri. Son olarak Kayserispor maçı bu tespitin göstergesi. Kendi evinde 8 maçın birini kazanırken ancak 5 gol atabilen takıma karşı ilk 10 dakikada verilen dört pozisyon oldukça düşündürücü ve daha önemlisi üzücü. Geliyorum diyen gol 16’da geldi. 25. dakikada top kullanma yüzdeleri 63/37 iken Kayserispor’un pozisyon zenginliği ikinci golü getirmedi. Giderek hücum güçleri gerilerken Galatasaray’ın topla oynama şansı yükseldi, 44/56 oldu. Ama bu yüzde Galatasaray’ın hücum üstünlüğü değildi. Sadece Kayserispor’un deriye yaslanmasının sonucuydu. Bu süreçte sonlandırılamayan ataklarda kaptırılan toplarda geri dönüşler tehlike çanlarıydı. Kayserispor bu fırsatları kullanamadı.

Roller değişti
İkinci yarı maçın temposu değişti. Kayserispor ilk yarıdaki temposundan uzaklaşırken Galatasaray daha dengeli göründü. Ancak sezon başından beri olduğu gibi kendi seviyesine çıktığı söylenemez. 60’da Sinan’ın şutu şans golü olarak skoru eşitledi. Ağır toplar Selçuk ile Podolski ve Muslera hariç diğerleri yokları oynarken Bilal ve Sinan hamlesi Galatasaray’ı ileri taşıyamadı ama Kayserispor’da 74’te oyuna giren Oğulcan skoru değiştirecek pozisyonların hazırlayıcısı olarak dikkat çekti. Kayserispor kazanabileceği maçı berabere bitirdi.
Galatasaray’ın kadrosunun ciddi olarak değişikliğe ihtiyacı var. Gereken ve yakışan budur. 4.yıldız ve kazanılan kupalar yöneticilerin gözünü boyamış. Rakiplerin altın tepsi içinde sunduğu şampiyonluk Muslera ve Sneijder’in katkıları ile alınınca oyucu kalitesi gözardı edilmiş. Şimdi şapka düştü kel göründü.