G.Saray açısından bu maçtan alınacak bir puanın UEFA Avrupa Ligi’ne gidiş bileti olması maçın temposunu etkileyen bence en önemli nedendi. Çünkü kazanmak zorunluluğu Astana açısından gerekliydi. Onların kalitesi de bunu yapacak kapasitede değil. Mütevazi bir takım. İlk yarı itibari ile öncelikli hedefleri gol yememekti. Hedeflerine ulaşmasına Yasin ve Burak önemli katkı yaptı.
G.Saray bir puanın etkisi ile tempo koyamadığı ilk yarıda biri direkten dönen biri de kale çizgisine bir metre paralel giden topla iki çok ciddi pozisyon verdi. Yaratıcısı ise Olcan’ın koridorunda oynayan Twumasi idi.
Oyunun kontrolü G.Saray’da olmasına rağmen ilk yarım saat çok durgun geçti. Chedjou’nun savunmanın önünde oynaması doğru tercihti. Nasıl ki gerektiğinde Melo stopere geçiyordu. Bu da onun tersi oldu. Bence de mevcutlar içinde o bölgede en verimli olabilecek oyuncu. Astana her ne kadar mütevazi olsa da futbolun gerçeklerini yerine getirmeye çalıştı. Hedefleri gol olmasına rağmen hadlerini bilerek oynadılar. İlk yarıda istediklerini aldılar. G.Saray’ın kazanma zorunluluğu olmaması riskli bir ortam oluşturdu. İkinci yarıda oyuncular mutlaka gol atmamız gerekli diye düşünmüşlerdir. Ancak nasıl olsa beraberlik yetiyor düşüncesi şuuraltına yerleşmişse ne kadar isteseniz de topu içeri atamazsınız. Ta ki uyarı tokadı gelene kadar.
Astana durdu durdu 62 de vurdu. Golün sahibi ilk yarıdaki tehlikeleri yaratan Twumasi’ydi. Yan topta Olcan’ın arkasında markajsızdı. G.Saray rakibinin kapanmasına fırsat vermeden şoktan iki dakika sonra çıktı. Yoksa her geçen dakika panik artacaktı.
Gerçek maç bundan sonra başladı. G.Saray yediği gol ile uyarıyı aldı. Astana da “ben de deplasmanda gol atabiliyorum” diyerek çok adamla gol kovaladı. Son dakikalar uçurumun kenarında geçti. Düşen Astana oldu. Bu zorlanma Galatasaray’a yakışmadı.