Kâğıt üstünde grubun en kolay takımı gözüken Kosova, maçın ilk yarısında çok iyi direndi. Akıllıca da seyrek ataklara çıktı. Biraz aceleci olmasalar gol bile atabilirlerdi.
Milli takımımız katı savunma yapan ve ikili mücadelelerde sert olan rakibi karşısında düşünce ve uygulama çabukluğu gösteremeyince pozisyon bulmakta zorlandı. İlk yirmi dakikadaki oyunun göstergesi; golün yolu duran toplar ya da dış şutlardı. 24. dakikada spontane gelişen bir üçlü verkaç, ilk yarıdaki tek organize gol girişimiydi. Onda da son pası Kosova savunması kesti. Gol girişimleri olmadı değil. Ama Kosova kalecisi Samir Ujkani gol olabilecek Hakan’ın iki, Volkan’ın bir şutunda bir de Topal’ın duran toptan kafa vuruşunda golleri önledi. İlk yarıda göze batan orta alandaki savunma zaafı, rakibe çabuk hücuma çıkma şansı verdi. Kanaatimce önce Oğuzhan sonra da Selçuk bu yönde biraz etkisizdi. Hücum yönüne baktığımızda da çabuk çıkamadık. Gol bölgesine çok oyuncu girmedi. O nedenle kenar atakları sonuçsuz kaldı. Burak uçta yalnızları oynadı.

Tuzağa düşmedik
İkinci yarıya çıkarken Oğuzhan-Yunus değişikliği erken meyve verdi. Burak yalnızlıktan kurtuldu ve gol oldu. Peş peşe gelen goller doğal olarak rakibin savunma kurgusunu değiştirebilirdi. Daha doğrusu değiştirmeliydi ve daha çok hücuma çıkmalıydılar. Bu da gol yollarındaki engellerin eksilmesine yol açacaktı. Bizim açımızdan avantaj gibi gözüken bu düşünce tarzının tek sakıncası nasıl olsa kazandık yanılgısına düşmemekti. Oyuncularımız bu hatayı yapmadı. İlk yarısı Kosova kalecisi Samir Ujkani yüzünden zor geçen maçın ikinci yarısı kolaylaştı ve gruptaki ilk galibiyeti almış olduk.