Aslı İsviçre çakısı olsa da İsveç çakısı diyen de var. 1890’larda bulunmuş. Bir bıçaktan çok daha fazlası. Neler yok ki...

Bıçak işlevi çeşit çeşit. Bunun yanında makas, tornavida, konserve açacağı, testere, tırnak makası, şişe açacağı, kanca...

Vikipedi aletin bazı özelliklerini saydıktan sonra kullanıcılara şu notu düşmüş:

“Madde içeriğini genişleterek Vikipedi’ye katkı sağlayabilirsiniz!”

Öylesine çok amaçlı bir alet. 

Fotoğraflarına bakınca, insan kırkayak görmüş gibi oluyor!

***

Başta vurguladığımız gibi İsveç ya da İsviçre çakısı, adı ne olursa olsun Erdoğan bu çakıyı aldı, her amaca uygun kullanıyor. 

NATO’nun Madrid zirvesi Türkiye açısından İsveç ve Finlandiya’nın üyeliği tartışması ile başladı, öyle devam ediyor.

Erdoğan zirveden günler önce bu iki ülkenin NATO üyeliği gündeme geldiğinde öylesine yüksek dozda tepki verdi ki. Esti gürledi:

“Veto edeceğiz... Asla izin vermeyeceğiz... Bunlar terörist ülkeler... Kapımızı bile çalmasınlar...”

Erdoğan’ı tanıyanlar bu sözlerin İngilizcesinin şu olduğunu çok iyi biliyordu:

“İşte pazarlık fırsatını yakaladım... Bunun izni benden geçer... NATO’da oybirliği ile karar alındığını unutmayın... Bana bir zafer ortamı yaratın, işi bitirelim...”

Mesaj alındı. İsveç ve Finlandiya “dize” geldi. Ülkelerinde terör örgütü üyesi bulundurmayacaklarını, gördükleri an Türkiye’ye iade edeceklerini ilan etti. Adına da “muhtıra” dendi.

Bağlayıcı yanı var mı? Yok. 

Zaten bu daha iyi. Bağlayıcı olmasın ki önümüzdeki bir yıl içinde yeri geldikçe “muhtıraya uydun-uymadın” tartışması olsun. 

Tam üyelik için ülke parlamentolarının onayı da gerekiyor. Erdoğan arada bir çıkışacak:

“Ey İsveç, ey Finlandiya bakıyorum işi ağırdan alıyorsun... Ben de ağırdan alırım... Benim ağırım çok ağırdır ona göre...”

Diyelim birkaç terörist iade edildi. Al sana zafer. İktidar gazetelerinde başlık hazır:

“İsveç’i dize, teröristleri bize getirdik!”

Diyelim ki Türkiye’nin terörist dediğine İsveç mahkemesi terörist demedi. Zaten İsveç Adalet Bakanı demeç verdi. “Son kararı mahkeme verecek” diye. Hemen haddini bildirme hazır:

“Ey İsveç, ey Finlandiya... Geliyor Normandiya... Öyle bir çıkarma yaparım ki NATO’nun dudağı uçuklar... Bırakın bize mahkeme numaralarını...”

***

İsveç çakısı siyasetinden elbet muhalefet de payını alır. Bu tabloda ne dese yaranamaz. Desteklese daha ileri söylem ister. Desteklemese, İsveç teröristlerinden beter eder.

Her iki ülke de muhtemel bir iki küçük adım dışında, eğer varsa FETÖ’nün ağır toplarını Türkiye’ye iade etmeyecek. Belki onları anavatanları ABD’ye yollar. Bu yol da iktidarın işine gelir. Zira iade ettikleri konuşsa, “Biz her şeyi bu iktidarın verdiği destek ve cesaretle yaptık” dese!

NATO zirvesinde kim kazandı kim kaybetti tartışmalarına farklı yanıtlar veriliyor. Küresel anlamda silahlanma kazandı, gerilim kazandı, barış kaybetti. Bu ayrı bir yazı konusu...

Ey İsveç çakısını bulanlar. Kendinizi maharetli sanıyorsunuz ama boşuna. Siz bu aletin siyasette kullanılanını bulamamışsınız!

Örneğin açacaksın çakıyı, alttan bakınca kan göreceksin üstten bakınca gül!

Bıçağı tuttuğun yerin bir ucu kafayı bir ucu çanağı andıracak. 

Aynı anda...

Hem kafa tutacaksın hem çanak!