Önce Mancini’den başlamak lazım. İtalyan hocanın maça ligde hiç oynamayan Eboue, Hajrovic, Chedjou gibi oyuncularla başlaması yanlıştı. Şampiyonlar Ligi’nde ilk hedefin sahanda gol yememek olacak. Böyle bir kulvarda kumar oynamanın hiç mi hiç gereği yok. Eğer Galatasaray orta sahasını kalabalık tutabilse ilk yarıdaki o golü yemeyebilirdi. Mancini de yanlış yaptığını anlamış olacak ki, 30. dakikada Hajrovic’i oyundan aldı. Ve Yekta’nın oyuna girmesiyle Galatasaray oyunda önce dengeyi sağladı, sonra üstünlüğü ele geçirdi.
Bu maça damga vuran isimlerden biri de Terry’di. İngiltere’de takım arkadaşları arasında bile sevilmeyen Terry, sportmenlikle bağdaşmayan bir şekilde oyun başlamışken elindeki top sahaya attı ve Burak’ın bal gibi golünü yedi. Bu pozisyon bize Kasımpaşa- Beşiktaş maçında Donk’un yaptığı centilmenlik dışı hareketi hatırlattı. Ama kural gereği, İspanyol hakemin sarı kart göstermekten başka yapacağı bir şey yoktu.
İkinci yarıda bambaşka bir Galatasaray vardı sahada. Oyun adeta tek kale maça döndü. Eğer Selçuk biraz diri olabilse, Chedjou’nun attığı golden daha fazlasını bulabilirdi. Ama olmadı. 1-1’lik sonuç elbette rövanş için kötü. Ama ne olursa olsun, gene de her şey bitti sayılmaz.