Eskiden muhalefetteki siyasi parti iktidara gelmek, iktidardaki siyasi parti ise tekrar iktidara gelmek için çalışırdı. Yolsuzluklar ve ispat edilen yalanlar iktidarı kaybettirirdi. Şimdilerde ne yolsuzluk ne yoksulluk ne yasaklar nede aleni yalanlar ülke iktidarını kaybettirmiyor.

17-25 Aralık yolsuzluk iddialarıaraştırılmadan, soruşturulmadan kapandı. İktidar,iktidardan gitmedi. Yoksulluk aldı başını gidiyor. Yasaklar insanları evlerinde bile tutsak etmiş vaziyette. İktidar, iktidardan gitmedi. Bir nevi meşru sayılmaya başlandı yapılanlar.

“Herkes konuşur, AKP yapar” sloganı ile yola çıkan iktidar, açılım dedi,inkâr etti. Dolmabahçe mutabakatıdedi, inkâr etti. Sahte delillerle açılan davalarla ordu tasfiye edildi,“Paralel’in işi” savunması yapıldı.Paralel de “Paralel devlet” diye anıldı. “Paralel devlet” olmaz! “Paralel iktidar” olur. Eyy iktidar, “kiminle paraleldiniz” diye sorulamadıbile. Paralel çizgiler, paralelliğini bozsanız da kesişir bir noktada. Kesişen iradeniz, gitmemek için yasal zemin hazırlamadaki işbirliği miydi? Bir söylenen bir dakika sonra inkar edildi ama insanların bilgiye ulaşmaları kısıtlandığı için son söylenenler akıllarda kaldı. Basın susturuldu.Gazeteciler hapse atıldı.

Suçlamalar ve hapis...
Cumhurbaşkanı, Mit TIR’larının durdurulması ile ilgili olarak, bunun paralelin işi olduğunu söyledi. “Türkiye bir hukuk devleti olmasaydı bu ihanetin cezası başka olurdu” dedi.Ne olacaktı? Yani ortadan mı kaldıracaktınız haber yapan gazetecileri?
İşte biri de çıktı, bu söylemi emirtelakki etti. Silahla saldırdı Can Dündar’a, “seni yaşatmayacağım”dedi. Hani herkes suçluluğu sabitolana kadar masum sayılırdı? Binlerce yıl önce kabul edilen bu temel insan hakkına ne oldu? Hangi demokrasiden,hangi hukuk devletinden söz ediyoruz? Bir hukuk devletinde bir Cumhurbaşkanı bu sözleri sarf edebilir mi? Suçlama hakkı benim,öldürülme, -olmazsa- hapiste yatma hakkı senin diyebilir mi?

‘Hukuk sadece bana’ mı?
Anayasanın değiştirilmesi teklifdahi edilemez maddelerini yok sayan bir Meclis başkanı var ülkemde.Cumhurbaşkanı bile anayasayı ihlali halinde anayasamıza göre“görmüş değiliz ama” yargılan-abilirken, anayasayı ihlal ettiği açık olan Meclis başkanına dokun-amayan bir hukuk devleti olur mu,yargı olur mu? Bu koruma nereden geliyor? Hani bağımsız ve tarafsız yargı? İktidardan gitmemek için,yargılanmamak için hukuk düzeni yok sayılıyor.

‘Paralel’ partide olur
Geldik siyasi partilere. Muhalefet partileri bulundukları yerden o kadar memnun ki iktidara gelmek gibi bir niyet taşımıyor gibiler.Niyetleri olsa bu konuda bir çabalarıda olurdu. Ama ister iktidarda olsun,ister muhalefette olsun her siyasi partide genel başkanlık, “partinin başında ölmek” yani “gitmemek”üzerine kurulu bir sistem. Hepsi,bütün genel başkanlar genel başkanı olduğu partinin sahibi. Hal böyle iken değişik bir şey oldu. İktidardaki siyasi partinin genel başkanı,Cumhurbaşkanı’nın isteğiyle -talimatıda denebilir- sadece Başbakanlığı değil, genel başkanlığı da bıraktı.

Mantığa da ters
Olamaz! Tüm kabullerin ve alıştırıldığımız mantığın tersine bir durumbu. Partiye üye olmayan, anayasanın 101. maddesi uyarınca partisi ile ilişiği kesilmiş olan Cumhurbaşkanı’nın partinin asıl sahibi gibi davranması nasıl kabul edilecek? Bir paralel arıyorsak asıl paralel bu. Üstelik bu paralel yapıin kâr da edilmiyor. Cumhurbaşkanı“Ne var bunda” diyor. Daha ilginç olanı ne, biliyor musunuz?
Eleman arama ilanlarında aranan elemanda olmasını istedikleri nitelikler yazar ya. “Şu kadar deneyimli,şu kadar eğitim almış biri aranıyor”gibi... Bizdeki durum şu oldu:“Başbakanlık makamına profili düşük birisi aranıyor.
”“Gitmeme”nin başarı ve erdem sayılmaya başlandığı ülkemde “gitmemek”için aranan tek şartın bu olması,partide başbakan seçilmeyenlere“şükür” dedirtebilir de, nasıl hazmedecek müstakbel Başbakan ve nasıl hazmedeceğiz biz yurttaşlar? “AKP genel başkanlığı ve Başbakanlık makamı kaldırılmıştır” diyecekler de,ah hâlâ şu demokrasi ve hukuk diyenler olmasa...

Av. HÜSEYİN KARATAŞ
Ülke Politikaları Vakfı Başkanı