13 Haziran’da İsrail’in İran’ı bombalamasıyla, İran ve İsrail arasında bir savaş başladı.
Bu yaşanan kahredici sahneleri dün Irak’ta yaşadım, bugün İran’ın başkenti Tahran’da yaşıyorum. Yarın güzel ülkem Türkiye’de yaşanmayacağından emin değilim.
ABD, değişik nedenlerle kendisine mahkûm ettiği liderlerin işbirliği ile Ortadoğu’yu dikensiz gül bahçesi yapmaktadır. Toplumumuz yakın tarihte yaşadıkları ile ABD’nin artık Türkiye’nin dostu olmadığını biliyor. Keşke Türkiye’yi yönetenler de bu gerçeği görebilseler.
Bu can yakıcı gerçek İran dahil, bölge insanlarına ağır bedeller ödetiyor.
İyi niyetten yoksun bazı çığırtkanların yürüttüğü aleyhte kampanyalara rağmen tarihin derinliklerine uzanan İran ve Türkiye’nin dostluğu kesintisiz olarak sürmektedir.
Safevi ve Osmanlı’nın yaklaşık 400 yıl önce Kasr-ı Şirin şehrinde yaptıkları Zahab Anlaşması ile iki ülkenin yaklaşık 500 kilometreyi bulan ortak sınırlarında bir tek taşın dahi değişmemesi, önemli olduğu kadar değerli bir örnektir. Uygar kabul edilen dünyadan geri kalmamak amacıyla birbirleri ile yarışan Ortadoğu’nun bu iki önemli ülkesi Türkiye ve İran’ın ortak coğrafyaları, ortak tarihleri, ortak inançları ve ortak etnik kökenleri bu iki ülkeyi birbirleri ile dostluğa mahkûm etmiştir.
İran’ın günahı, ABD’ye boyun eğmemek ve ABD’nin yaratmaya çalıştığı dikensiz gül bahçesinde diken olmaktır. Komşumuz İran’ın uğradığı haksız saldırı karşısında ülkemizde gerek iktidar gerekse muhalefetin kınama mesajlarının ötesinde daha pro-aktif bir tutum almaları beklenirdi. Bu yönde bir politik duruş, iki ülkenin gelecekteki iyi ilişkileri ve işbirliği zemini yaratması açısından çok önemliydi.
İsrail ve ABD işbirliği ile gerçekleştirilen saldırı sonucunda İran’ın komuta kademesine yapılan ağır tahribata rağmen İran’ın bir günde toparlanarak savaşa hazır duruma gelmesi ve 40 derece sıcak altında sabahtan akşama kadar cadde ve sokakları dolduran, tek yürek olup haksızlığa karşı haykıran İran halkının direnci de kayda değer gelişmelerdi. Bu somut gerçek, İran halkının çok kültürlü yapısını bir zaaf olarak gösterenlere bir yanıt niteliğindedir.
BARIŞI SAĞLAYABİLMEK
Değişik tarihlerde ve değişik ülkelerde savaşın durdurulması barışın sağlanması amacı ile Amerikan yetkilililerin de içinde bulunduğu toplantılar devam ederken ABD ve İsrail’in saldırı planları yapmaları haydut devletlere yakışır niteliktedir.
Bunaltıcı sorunlarla iç içe yaşadığımız dünyamızda özgür, kardeşçe ve barış içerisinde yaşamak her bireyin isteği olmasa bile her bireyin hakkıdır.
İstenen gerçek ve samimi barışın sağlanması ABD ve İsrail’den beklenemez. Nitekim samimi olmasa da alınan ateşkes kararı İsrail’in sınırsız tehdidi altındadır. Bu aşamada İran’ın Hürmüz Boğazı’nın kapatılmasını gündeme almama politikası ile de savaş durdurulamaz ve barış sağlanamaz.
İran’ın hakkı olan ve haklı nedenlerle Hürmüz Boğazı’nı kapatması halinde petrol fiyatları beklenmeyen ölçüde yükselir. Bu durumda tüm ülkelerin halkları kendi liderlerlerini de suçlayacaktır. Bu durumda, dünya genelinde ekonomik sarsıntı yaratması nedeniyle barışın sağlanması olasıdır. Özetle, İran’ın “Hürmüz Boğazı’nı kapatacağım” tehdidi ile zaman geçirmek yerine, bu boğazını kapatarak sorumlu dünya liderleri ile sorunu çözeceğine, savaşın duracağına, barışın sağlanacağına inanıyorum.
Son olarak, savaş ortamında tüm gayretlerine rağmen bana ulaşamayan dostlarım sitemde bulunuyor ve can güvenliğimi düşünerek İran’dan ayrılmamı istiyor. Savaş ortamında bu tür sorunların olması doğaldır. Evet, Tahran’dayım ve ölümden kaçacak kadar zaman zengini değilim. Dilerim güzel günlerimiz olacaktır.
ALİ HAYDAR VEZİROĞLU
ESKİ TUNCELİ MİLLETVEKİLİ BARIŞ PARTİSİ KURUCU BAŞKANI
