Bugün Meclis’te çok önemli bir Saray kararı oylamaya sunulacak. Bu çok tehlikeli serüvene girişilmesini engelleyecek ve ülkeyi tehlikelerden koruyacak tek güç Meclis.. Milletin Meclis’i.

Bunu 2003’te Irak savaşına gönderilmek istenen TSK’ye izin vermeyerek yapmıştı. Türkiye’yi 1 milyon Iraklının öldürülmesine ortak olmaktan kurtarmıştı. Şimdi, yeniden tezkereye “hayır” oyu vererek ülkeyi savaştan kurtaracak bir görev üstlenmesinin karar aşamasında.

TSK ilk kez denizaşırı bir ülkenin, Libya’nın iç savaşına askeri müdahale etmek üzere gönderilmek isteniyor. Yani ordu Libya’da savaşacak.. Dışişleri Bakanı’nın Kılıçdaroğlu’nu ziyarette “en kötü senaryoda evet savaşa girebiliriz” demesi bunu açıkça gösteriyor.

Meclis’te tezkereye destek sağlamak için Çavuşoğlu “en kötü senaryo” olarak nitelendirdi, ancak asker göndermenin tek senaryosu savaşmaktır. En kötüsü zaten ilk senaryo olmasıdır.

Bir orduyu bile gönderebilir, Meclis tam devre dışı

Tezkere’de Cumhurbaşkanına “Hudut, şümul (kapsam), miktar ve zaman Cumhurbaşkanınca tayin ve takdir olunacak şekilde...” büyük ve bugüne kadar görülmemiş bir esneklikte yetki verilmesi isteniyor. Meclis kendi yetkisini doğrudan bir kişiye devretmektedir ve olabilecekler konusunda tamamen kendisini yetkisizleştirmekte ve sorumluluktan uzaklaşmaktadır.

Bu yetkiye göre Saray isterse bir orduyu bile Libya’ya gönderebilir. Asker topyekûn savaşa da sokulabilir. Kara, deniz, hava her aracı kullanabilir. Bu yetkileri, Kurtuluş Savaşı yapan Mustafa Kemal’e bile o zamanki Meclis vermemişti.. Şimdi ise Saray bir yıl boyunca istediği gibi ve Meclis’i tamamen devre dışı bırakacak olağanüstü yetkileri talep etmektedir.

Savaşa girecek

Türk ordusu, Trablus hükümetini düşmekten kurtarmak için gönderiliyor. Düşman ise Hafter! Hafter ki Libya’nın çok büyük kısmını ele geçirmiş durumda ve son bir hamle ile bunu başarabilir.

Hafter’in arkasında ayrıca Mısır var, tanklarıyla!

Ve Fransa’nın özel birlikleri..

Avrupa’nın bir kısmı şimdilik tarafsız, ama Türk ordusu oraya gidince ve savaşa girince, Fransa’nın yanında yer alması beklenebilir.

Türk ordusunun önünde General Hafter, Fransa ve Mısır var. Daha arka planda ise Suudi Arabistan vb.

Şüphesiz bir de en büyük güç olarak Rusya var!

Çok tehlikeli bir süreç.

İktidar, Libya’nın resmi hükümetinin talebini gösteriyor ve kendisine bir bir hukuki konum inşa etmeye çalışıyor. Bu bir uyduruk gerekçedir. Suriye’nin meşru hükümeti Şam’dır. Ama Türkiye Şam’a karşı savaşıyor!

Ahmet Yavuz, “belli ki deniz anlamasını yaparken Trablus hükümeti ile, asker gönderilmesi de kararlaştırılmış” diyor.

Türkiye Suriye’ye müdahalede yeterli deneyimi çıkarmamış. Şimdi benzerini Libya’da yaşamaya soyunuyor. Naim Babüroğlu, “Libya’da, Suriye’de olduğu gibi taraf olmak, Türkiye’ye hem Libya’da hem de Suriye’de daha çok kaybettirir” diye uyarıyor ve “tarih tekerrürdür derler, ibret alınsaydı hiç tekerrür eder miydi” sözünü anımsatıyor.

Meclis bu tehlikeli maceraya “dur” diyebilir ve tarihe geçer.

Ve ülkeye yeni bir yıl armağanı olur!