Geçen pazartesi CNN Türk’te katıldığımız “Tartışma Programı”nda Elfin Hanım ağır hakarete uğrayınca programdan ayrıldı. Gündemdeki ana konu Mansur Yavaş olayıydı. Yavaş, 8-10 puana yakın önde gidiyordu ve iktidarın Ankara’yı kaybetmesi kesin gibiydi. Kesinlikle engellenmeli, aşağılanmalı, hatta tutuklanarak adaylığı düşürülmeliydi. Ay sonuna kadar iktidar ne haltlar yiyecek, bilinmiyor.
Tek yanlı iddialar bir saati aşkın tekrarlanıp durdu. Henüz Yavaş bu konuda açıklamayı ertesi gün yapacaktı. Konunun karşı tarafın bir savunması olmadan bu şekilde gündeme getirilmesi baştan fauldü.
Eşim “Sen söz aldığında gazeteci kontenjanından kişi laf atıyor, kamera sık sık ona dönüyor ve senin söylediklerin arka plan gürültüsü olarak kalıyordu” dedi. Ekran taktikleri.. Sonra da lanet okuyup bırakmış izlemeyi; eve dönünce bir araba laf işittim, sen niye kalkmadın Elfin ile birlikte, diye.
Aslında ruhen programdan ayrılmıştım, ama birkaç lafım vardı, onları dile getirecektim. Bir de bugüne kadar hiç program terk etmedim. Yalanlar karşısında kasılıp kaldığım ise çok oldu!
Sözde “tartışma”da iktidar tarafında bir avukat, bir gazeteci, bir de “akademisyen” - ve iktidarın SETA “araştırma kurumu”nun direktörlerinden biri var..

İktidarla ilişki içindeler
Aslında bütün bu programların çatısı buna göre kuruluyor: Bir tarafta, iktidarın yaptıklarını ne olursa olsun sonuna kadar destekleyen, iktidarın lehine olacak her şeyi, yalan yanlış savunan bir “yalancılar - destekçiler” grubu, ki aralarında fire verecek tek kişi bile genellikle olmaz. Bu grup sıkı kurulur, sıkı kurdurulur. Farklı meslekleri vardır ama hepsinin ortak özelliği iktidarla bir şekilde ilişkili olmalarıdır, maddi manevi...
“İktidara muhalif” tarafta da, genellikle yine çeşitli mesleklerden, ama “muhalif”, “eleştirel yaklaşma” gibi bireysel tavırları dışında bir bağlantıları olmayan kişiler seçilir; o gün CHP milletvekili Zeynel Emre vardı, evet partisine bağlı. Elfin Tataroğlu, evet CHP’de çalışmış bir sosyal demokrat ve eleştirel gazeteci kimliği dışında bir bağlantısı olmayan, gerektiğinde CHP’yi de eleştiren ben. Muhalif grup bazen CHP ile doğrudan ilişki içinde olmayanlardan da seçiliyor.
Bazı programlarda üç iktidar, iki de “muhalif” görünen kişiler de olabiliyor. Bir başka kanalda birkaç kez, altı kişi arasında tek muhalif kaldığım da oldu.

Gerçek var mı yok mu?
İktidar yanlısı heyet, yalan yanlış her şeyi savunmakla mükellef dedim ya, “muhalif heyet”in böyle bir derdi yok, sadece gerçek olgular üzerinde yorum yapma ve eleştirme çabası içinde. Yandaşlar için ise “olgu”, “gerçek” diye bir şey yok.
Yukarıdaki programda da “Türkiye ekonomik krize sürüklendi, 10 yıldır adam başına düşen milli geliri artmadığı gibi, 2018’de büyüme yüzde 2.6’ya düştü, adam başına milli gelir de 11 bin dolardan 9500 dolara indi, yoksullaştık, işsizlik diz boyu, insanlar büyük geçim sıkıntısı içinde, bunu gözlerden saklamak için beka meselesi tutturdu..” diyecek oldum, lafım tamamlanmadan gazeteci olan yandaş atıldı: Adam başına gelir 11 bin dolar...
Adamlar Mansur Yavaş’ı parçalıyorlar, ama sakladıkları bir şey var, cep telefonumdan haberi okuyor ve işin başka boyutuna işaret ediyorum: Necmettin denen adam, sahte çek veya senet verdiği, kişisel hakaret yaptığı ve bir başka nedenden dolayı, aynı davada 6 yıl 6 ay cezaya çarptırılmış...
Yanıtları hazır: Hayır kesinleşmemiş bir dava!
Birinci derece mahkeme bu cezayı vermiş mi vermiş, bir üst mahkemeye itiraz edilmiş. Ama adam cezayı resmen almış. Niye saklıyorsunuz ve bunu dile getirmiyorsunuz?
“Akademisyen - araştırmacı” olanı, bize ne, onu da siz dile getirin, diyor.
Akademisyen nesnel gerçeğe sadıktır, olayın çeşitli boyutlarını görmek zorundadır.. Baktım akademik ve araştırmacı unvanı “üzerinden akıyor”.
Olgulara sadık kalarak yorum yapmaya çalışanlarla, yalanı, yanlışı savunmakta tam özgür olan iki taraf arasında bir tartışma olabilir mi?
Bu tür sözde tartışma programlarının ne işe yaradığını yazacağım: Gerçeği yeniden imal edenler.. Hakikat ötesiciler...