Bizim kuşakların toplumsal gelişmelerinin içinde yaşayanlardan, Genco Erkal’ı ya bir tiyatro sahnesinden ya da toplumsal etkinliklerin içinden tanımamış, sesi, sanatının gücünün tadını almamış insanlar azınlıktadır... Sağlık sorunları nedeniyle zorunlu uzaklaşma yıllarının içinden genç kuşakların, bir biçimde çok kolay ulaşabildikleri teknolojiyi kullanarak meraklanıp paylaşamadıkları üretimlerinden yararlanıp, kendi toplumsal kimliklerine de yarattığı değerlerden değer katacaklarına inanmak istiyorum.

Dünyanın yüzyıllar boyunca geçmişinden günümüze uzanabilmiş sanatların, sanatçıların, uygarlığımıza kattıklarının içinde, çok özel, vazgeçilemez yerinde, bizden en büyükler arasında hep var olacağını göreceklerdir. Gazetecilik yaparken, kalabalıkların içinde, toplumsal yaşamın en kalabalık etkinliklerinin içinde yaşıyor olmanın ayrıcalığında, yollarımız kaçınılmaz çok sık, beni de çok mutlu eden  çakışmaların tadları bilincime kazılı, hiç çıkmayacak... Birkaçını olsun sizlerle de paylaşmak gerek...

Bir dönem yüz binlerin katıldığı Cumhuriyet mitinglerinin içinden dolaşmayı sevenlerin çoğu tanıklık etmiştir. İstanbul, Ankara, İzmir... Çok fazla yer ve alanlarda toplananların içinde olanlar yakın dostları ile yüz yüze gelememiş olsalar bile yürüyüş kollarının önleri arkalarını taramak gibisinden bir merakla dolanmışlarsa, benim tanıklığımla hemen hepsinde, Genco Erkal’ı, bir grup yakın sanatçı dostu ile birlikte kürsülere çıkmadan arkadan verilen destek gruplarının içinde görüp selamlaşmışlardır.

***

Genco Erkal’ı bizim kuşaklardan, gerçek evinde, tiyatro sahnesinde hiç izleyememiş olanların sayısı çok değildir. Sadece sahneden, seyircisini selamlayabilmek üzere başını eğerek selam verişinde, coşkulu alkışlar arasında ayaktaki duygularını unutabilirler mi? Bana sorarsanız, asıl büyük kitleler, on binler, yüz binler toplumsal eylemlerin içindeki etkinliklerde, gönüllü görev almış, mikrofondan yükselen sesi ile bilinçlenmiş, bilenmiş, yerini, kimliğini, hangi yollardan yürümesi gerektiği yolunda pusulasını keşfetmiş olanlara ne demeli?

Yıllar içinde, tarihi hiç önemli değil, DİSK’in, Genco Erkal’a emeğe katkıları nedeniyle ödül verdiği gecedeydik. Örgütlü işçi sınıfına dönük, sadece kapalı salonlarda değil, çoğunluğu açık meydanlarda, 1 Mayıslarda yapılan mikrofondan ulaşan güçlü seslenişlerinde. On binleri, yüz binleri nasıl etkilediğinin tanığı olarak belki de azıcık kıskançlık duygusu ile kurduğum cümleleri de en azından içeriğini saptırmadan anımsıyorum..

“Biz gazeteciler, yazarlar yıllarla tanıklıklarımızı gazete sayfaları içinde, kitaplarda, etkinliklerde uzun uzun anlatarak paylaşıp duruyoruz. Sanatçımız bir şiirin seslendirilmesiyle kitleleri bilinç vermede, uyandırmada başı çekiyor...”

***

Kirli çıkar ittifaklarının, sanatçıları, yaratıcıları, öne alan düşmanlığı elbette boşuna değil. Görünmeyen elleri, kirli güç kayaklarıyla en çok onları susturmak üzere savaşıp durmaktalar. Güzele, insana, yaratana, üretene, haklar için savaşım vermekten vazgeçmeyenlere insanlık tarihi boyunca, elbette ülkemizde de çok düşmanlık yapıldı, yapılacak. Düzenin acımasızlığı, kirliliği ile doğru orantılı olarak sanatçının sesinin kitlelere ulaşmaması için elden gelen kirli oyunlar oynanacak... Ancak ne yaparlarsa yapsınlar Genco Erkal gibi sanatçılar, en ağır sağlık sorunları ile boğuşurlarken bile sahneyi son nefeslerine kadar hiç terk etmeyecekler. Bizimle vedalaştığı son seslenişinde bile, bize insan gibi durmayı öğretiyor. Uğurlar ola...