19 Mayıs 2017. İnsanlar Anıtkabir’e yürüyorlar. Üzüntülü bir azimle yürüyorlar. Kaygılılar, ülkeleri kötü bir gidiş yoluna girmiş. Üzülüyorlar. Çünkü, bu kötü gidişi engelleyememişler.
Bu insanlar ‘Atatürk Türkiyesi’nin insanlarıdır. Evrensel uygarlığın ilkelerini biliyorlar. Bağımsız, onurlu Cumhuriyetin, laik eğitimin, hukuk devletinin uygar dünyada varoluşunu istiyorlar. Özgür insan aklının, özgür insan iradesinin öncülüğünde, bilimin ve sanatın ışığında yaşamayı hedefliyorlar.
Bu insanlar çağdaş Türkiye’nin insanları.
Önderleri olan Ata’larına yürüyorlar. Kaygılı ama kararlılar.
***
21 Mayıs 2017. AKP Büyük Kongresi olağanüstü toplanmış. Genel başkanlığa yeniden tartışmasız liderleri Recep Tayyip Erdoğan’ı büyük bir coşkuyla seçiyorlar. Ona kayıtsız şartsız inanıyorlar. Onun liderliğini yürekten benimsiyorlar. Onunla varoluyorlar, bu böyle devam edecek inanıyorlar.
Bu da artık ‘Erdoğan Türkiyesi’dir. Kabul etseniz de etmeseniz de bu gerçekle yaşamanız gerekiyor.
Bu, yeni bir dönemdir, hiç kuşku yok.
Partili Cumhurbaşkanı dönemi artık ‘Tek Adam Rejimi’dir.
Onun sözleri emirdir. İstekleri yasadır. Yönetim sistemi onun buyruklarını yerine getirmek için vardır. Yasama onun kararlarını yasalaştıracaktır. Yargı, onun isteklerini yerine getirmek için çalışacaktır.
Elbette ‘Tek Adam Rejimi’, sadece kendisi değildir. Yakın çevresi, danışmanları, birlikte çalıştıkları ile önemli bir yakın destek grubu vardır ve olacaktır.
Ama bu rejim, ‘denetlenmeme - hesap vermeme - kimseye aldırmama’ üzerine kuruludur.
Sistem inanç sistemidir ve ‘benden yana mısın, bana karşı mısın’ netliği ile sürdürülecektir.
Bunu sürdürebilmek için de yönetimi de yasamayı da, yargıyı da kontrolüne almak zorundadır. Böyle de yapılmaktadır.
Bilinen demokrasiye elveda. Demokrasi tramvayından inilmiştir.
***
Artık ‘İki Türkiye’ vardır. Bilinmesi gereken gerçek budur.
Peki, hangi Türkiye çoğunluktadır?
Seçimlerde hangisi kazanacaktır?
Bu sorunun yanıtını referandum vermiştir.
Türkiye çoğunluğu bu rejime ‘Hayır’ demiştir. Ama bu sonuç ‘Evet’ organizatörleri tarafından gaspedilmiştir.
‘HAYIR’ sonucu yüzde 57’den yüzde 49’a düşürülecek biçimde ayarlanmıştır. Bu sonuç için de yönetim ve hukuk alet edilmiştir.
Bu ‘İki Türkiye’ bir arada yaşayabilir mi?
Atatürk Türkiyesi, bilince dayalıdır. Batı’dan kaynaklanan evrensel Aydınlanma değerlerine sahiptir. Laik bir yaşam biçimini hedeflemiştir. Laik eğitim odaklıdır. Kişilere bağlı olmayan bağımsız hukuk sistemiyle donatılmıştır. Özgür bilimi hedeflemiştir. Çağdaş sanatı ülkenin sathına yayma kararıyla yola çıkmıştır.
Erdoğan Türkiyesi, inanca dayalıdır. Sünni İslam değerlerine sahiptir. Bu değerlere dayalı yaşam biçimini her alanda egemen kılmaya kararlıdır. Laikliği dinsizlik saymaktadır. Eğitimi din odağına göre baştan aşağı değiştirmeye kararlıdır. Tek Adam Rejimi’ne bağlı bir hukuk sistemini düzenlemiştir. Yasama gene bu sistemin içine alınmıştır. Yönetim Tek Adam buyruklarıyla yürütülmektedir. Toplumda itiraz cezalandırılmakta, itaat ödüllendirilmektedir.
Özgür bilim, çağdaş sanat sistem dışına itilmiştir.
Bu ‘İki Türkiye’ bir arada yaşayabilir mi?
Tablo budur.
Kararı da elbette bu toplum verecektir.
Atatürk mü?
O, elbette gene yenilmeyecektir.
Güneş aydınlığının kararlılığıyla…
