“Nitekim benim burada bir başka davadan ötürü tutuklu bulunmamın nedeni, ‘terörsüz Türkiye’ adı verilen, Öcalan ve PKK terör örgütü ile yapılan ikinci müzakere sürecine Zafer Partisi’nin karşı çıkmasıdır.”
Ümit Özdağ “cumhurbaşkanına hakaret” ettiği suçlamasıyla çıktığı dünkü duruşmada böyle dedi. Özdağ’ın işaret ettiği ve tutuklu olduğu “halkı kin ve düşmanlığa alanen tahrik etme” davası ise 12 Haziran’da görülecek.
Memleketin yargı pratiği Özdağ’ı haklı çıkaracak boyutta. Keza aynı pratiğin bir de saklanamayan rakamları var.
Ümit Özdağ’ın yargılandığı “halkı kin ve düşmanlığa alanen tahrik etme” suçunun istatistiklerini inceliyorum. Bunun için Adalet Bakanlığı’nın 2024 yılına dair hazırladığı 183 sayfalık raporu okuyorum.
Önce o rapordan bir alıntı yapayım:
“Ceza mahkemelerinin son on yıllık çalışma trendine bakıldığında; gelen dosya sayısında artış olduğu görülmektedir. 2015 yılında ceza mahkemelerine gelen dosya sayısı (geçen yıldan devir, yıl içinde açılan ve bozularak gelen toplam dosya sayısı) 2 milyon 619 bin 651 iken yüzde 49.6’lık artış oranı ile 2024 yılında 3 milyon 919 bin 685 olmuştur.”
Son on yılda ne kadar çok dava açıldığı gerçeğini vurgulayıp gelelim Türk Ceza Kanunu’nun 216. maddesine... Yani Ümit Özdağ’ın yargılandığı suçlamaya...
Adalet Bakanlığı’nın verilerine göre geçen yıl “halkı kin ve düşmanlığa tahrik” suçlamasında karara bağlanan toplam dosya sayısı 1218. Bu dosyalarda hakkında karar verilen sanık sayısı ise 1335.
Peki, bu davalar nasıl sonuçlanmış? Yine bakanlığın verilerine göre sadece 219 dosyada mahkûmiyet kararı verilmiş.
Buna göre...
592 dosyada ise davalar beraat ile sonuçlanmış. Geri kalan 407 dosyada ise ya hükmün açıklanması geri bırakılmış ya dava düşmüş ya da ceza verilmesine yer olmadığı kararı çıkmış.
Yani resmi rakamlara göre şunu söylemek doğru:
Bu maddeyle suçlanan insanların yüzde 82’si yargılama sonucunda ceza almıyor. Mahkûmiyet verileri ise sadece yüzde 18. Bu yüzdenin itirazlar sonucu kaça düştüğü ise muamma.
Demem o ki...
Adalet Bakanlığı’nın resmi verileri diyor ki: Ümit Özdağ’ın yargılama sonucunda beraat etme ihtimali çok yüksek. Hatta, alt sınırdan verilecek olası bir ceza dahi erteleme sınırında kalıyor.
Hal böyleyken...
Yukarıda yazdığım gerçekleri bizzat devletin kendisi kabul etmişken Ümit Özdağ’ın “tutukluluğumun nedeni aslında başka” demesine kim itiraz edebilir ki?
