Bana Masal
Anlatmayın..

Adalet, hak, hukuk,
demokrasi...
Özgürlük, emeğin gücü...
Dönüp dolaşıp aynı yere
gelirsin!
Şöyle çevrene bakarsın, olup
bitenlere, yaşananlara.
Değişen bir şey var mı, yok
mu?
Toplum ayrılmış, kılıçlar
çekilmiş...
Evrensel hukuku, uzun
tutuklulukları, gizli tanıkları,
adalette eşitliği, cinayetleri,
katliamları yazarsın.
Vay sen misin onu yazan!
Yaylım ateşine tutulursun...
Hakaretler başlar...
Ne Ergenekonculuğun kalır ne
de darbeciliğin!
Gezi olayları bir tepkinin
sonucu ortaya çıktı, üstelik
kendiliğinden.
Liberallerden demokratlara,
sosyalistlerden İslamcılara kadar
herkes oradaydı...
Ramazan sofraları kuruldu.
Kimse kimseyle çatışmadı...
Birinin elinde Türk, ötekinin
elinde BDP bayrağı olan iki genç
el ele tutuşmuş polisten nasıl
kaçıyorlardı.
Kaç ay geçti aradan?
Hazirandan bugüne...
Gezi eylerine katılan üç kişi
“örgüt adına eylem” yapmaktan
tutuklandı Antalya’da önceki
gün...
Peki ortada bir kanıt var mıydı?
Vardı elbet:
“Sosyalizmin simgesi olan
kırmızı fular takmak...”
Belki şaka gibi gelebilir size
ama gerçek.
Benim yurdumda böyle olaylara
sık sık tanık olunur.
Haberler iç sayfalara girer ve
unutulur...
Reyhanlı katliamında onlarca
kişi öldü ve çoktan unutuldu...

***

Gazetelerin dün birinci
sayfasında bir haber dikkatimi
çekti benim...
Haberin başlığı şuydu:
“Sapanlı teyze terör örgütü
suçundan tutuklandı...”
Biz onu Taksim’de elinde
sapanla taş atarken görmüştük.
Aylar sonra Maltepe
Gülsuyu’ndaydı...
Uyuşturucuya karşı mücadele
eden sol grupların yanında.
Tutuklanan 19 kişinin arasında
“sapanlı teyze” de
varmış...
Hayatın içinden,
insanın içini acıtan
haberler bunlar...
Kimi zaman
gözden kaçıyor ya
da anımsanmıyor.
Yıllar geçiyor...
Zindanlarda
üniversiteli
gençler, çocuklar,
gazeteciler...
Toplum
ayrıştırılmış, kin ve
nefret tohumları çatlamış.
Kış çiçeklerinin kan çiçeklerine
dönüşmesinden korkuyorum ben.
Avrupa İşkenceyi Önleme
Komitesi’nin raporuna göz atınca
tüylerim diken diken oldu.
Maltepe’den Diyarbakır’a,
Gaziantep’ten Sincan’a değin
çocuk tutuklu ve hükümlülere
akıl almaz işkenceler yapılıyormuş.
İşkence bir insanlık suçu değil
midir?
Bu suçu işleyenler bir
cezaevinden alınıp başka
cezaevine atanıyor.
Verilen ceza bu!
Çocuk hükümlü ve tutuklulara
falaka, keçeli odada soyularak
basınçlı su verilmesi, cinsel
istismara uğraması doğal
sayılıyor.
Hukuk sistemimiz nasıl işliyor?
Yargı bağımsız mı?
Eski Yargıtay Başkanı Sami
Selçuk, Yargıtay’ın “Balyoz” kararı
için şunu söylüyor:
“İktidar tehdit edilmiş mi?
Edilmediği sürece suç
oluşmaz. Zan üzerine hüküm
kurulmaz. Kusura bakmayın...”
Çok yazdım ama yineleyeyim...
İktidar tehdit edilmemiş, 27
Nisan 2007’de verilen e-muhtıra
gibi.
Yani tehdit olmadan, suç
oluşturulmuş.

***

Yakın tarihimizin sayfalarına
bakarsanız nice ölümleri
görürsünüz...
Nice darbeleri!
Gözaltında kayıpları!
İşkenceleri!
Cinayetleri!
Gecenin bir saatinde gözlerimi
yumar, o yıllardan bugünlere
gelirim.
Anaların, çocukların çığlıklarını
görürüm.
Hayatın o kanlı sayfalarında
“Asmayalım da besleyelim mi”
diyenlerle saf tutanları çok iyi
tanırım...
Özel Harp Dairesi’nin yargısız
infazlarından, asıl darbecilerden,
işkencecilerden hesap
sorulmayan bir ülkede, demokrasi
ve özgürlüklerin geleceğine asla
inanmam...
13-14 yaşındaki çocukları
öldüren “derin devlet” yerli
yerinde dururken anlatılan
masallarla uyumam...