Her ramazan gelişinde, önce iftar sofralarının “kaç liraya” kurulacağı haberleri başlar.

Genellikle bu haberler Mısır Çarşısı türü bir yerlerden yapılıp, hurma, zeytin, pastırma gibi çeşitli iftariyeliklerin fiyatları çıkartılır.

Her yıl iki dilim kesilen pastırma giderek inceliyor. İftariyeliklerin çeşitleri azalıyor. Fiyatlar da elbette her yıl artıyor.

Ramazan daha çok yeme içme muhabbeti üzerinden ele alınır.

Son yılların modası da, iftar ve sahurda yenen yemeklerin sağlığımıza etkileri.

Diyetisyenler, doktorlar, uzmanlar çıkartılıp uzun uzun iftarda ne yersek başımıza ne gelir, sahurda ne yaparsak orucumuzu rahat tutarız türünden reçeteler alınıyor.

Sanki bu ülkede insanlar ilk kez oruç tutuyor, iftarı, sahuru bilmiyor gibi sabahtan akşama bu programlar yayımlanıyor.

Bugüne kadar iftarda fazla pastırma yedi ya da sahurda böreği fazla kaçırdı diye kitleler halinde insanlar mı telef oldu da duymadık?

***

Bu sağlıklı beslenme olayı çıkalı beri zaten geleneksel mutfağımız ayvayı yemiş durumda. Yağlı olmayacak, hamur işinden uzak durulacak, kızartmalar, kebaplar filan pek yenmeyecek, özellikle baklava gibi tatlılar eve sokulmayacak.

Böyle dediniz mi ortada bizim mutfaktan pek bir şey kalmıyor.

İftar sofrasında haşlanmış brokoli, bir kibrit kutusu yağsız peynir, kaymaksız yoğurt olunca da vatandaş huzursuzlanıyor.

Şöyle böreklerle, dolmalarla, çorbasıyla, zeytinyağlısıyla, zeytini, peyniri, pastırmasıyla, pidesiyle, kadayıfıyla eskiden ballandıra ballandıra gösterilen iftar sofraları, annelerimizin, anneannelerimizin sabahtan akşama kadar uğraşıp didindiği, sonra da misafirlerin katıldığı neşeli, kalabalık masalar yavaş yavaş tarih oluyor.

***

Bir yandan oruç hapları filan icat edilip sağlıklı iftar nasıl olur diye anlatılırken, öte yandan her kanalda iftar ve sahur mönüleri hazırlanıyor.

Evde oturup oruç tutmaya kalkışan biri televizyon programlarını izliyorsa işi iyice zor. Çünkü her kanalda birileri yemek pişiriyor, iftar sofrası için tarifler veriliyor. Yemeklerin bir kokusu eksik.

Ramazanda yayımlanan programlara bakınca bu mübarek ayın “yememek” üzerine değil de “yemek” üzerine bir ay olduğunu düşünebilir insan.