O Hayat Benim

Bu sezonun en başarılı kanalları Show’la Fox.
Show’da “Bu Tarz Benim” ve “Güldür Güldür”; Fox’ta “Kiraz Mevsimi”, “Kocamın Ailesi” ve “O Hayat Benim”. İş yapan program ve diziler bunlar. Bir de Samanyolu’nda “Küçük Gelin” ve “Sungurlar” var, lakin onlar “paralel evren”e hapsedildiler. Pek sesleri çıkmıyor.
Ne diyeyim? Hakikaten bu tarz benim değil.
Geçenlerde “Bu dizileri kim izliyor?” diye yazmıştım. “Şeref Meselesi”nin ilk bölümünden sonra reytinglere baktım. Kanal D’nin ana haberini bile yayımdan kaldıran “Şeref Meselesi” totalde ancak 11. olabilirken gün birincisi hangi dizi biliyor musunuz? “O Hayat Benim”. Peşinden “Küçük Gelin” geliyor. Yani? Kerem’in baklavalarını yememiş seyirci. Lakin “Nuran Ana”nın entrika dolu aşurelerini lop lopgötürmüş. Ülkem insanı işte. Malzeme bu. Bu toprakların seyircisi neyse dizileri de o.
Bu dizileri izledikçe Türkiye’nin seçmen yapısını daha iyi anlıyor insan. Muhalefet partilerine öneririm. “Hırsıza kim oy veriyor?” diye mızmızlanacaklarına otursunlar dizilere baksınlar. Seyirciyi anladıkları gün seçmenlerini de iyi analiz etme fırsatı yakalarlar. Sonra da gelsin iktidar. Kesin.
İktidara gelmenin formülü bu. Ey muhalefet partileri! İktidar “aş”ının tarifi burada. Hem de bedava.
Bırakın, Dersim’e filan gitmeyi. Papa, Türkiye’ye gelmiş size ne? Mehmet Ali Ağca bile çözmüş formülü. Televizyonda demeç veriyor. (Kanallar da yayımlıyor ya bu demeci. Pes yani!) “Papa Müslüman olmazsa görüşmem onunla” demiş. Mesaj dediğin böyle olur. Damardan. Ağca parti kursa yüzde kaç oy alır sizce? Alın size “Kim Milyoner Olmak İster?” sorusu. Altılı ganyana veya piyangoya gerek yok.
Muhalefet AB grubuna dizi yapan televizyon kanallarına benziyor. Aynen Şeref Meselesi gibi CHP de ancak AB grubunda üçüncü olabilir. Alternatif olmak, iktidara gelmek istiyorsanız “O Hayat Benim” gibi bir proje üretmeniz lazım. Oturun bu diziyi izleyin.
O Hayat Benim’in hikâyesi çok basit. Konu kendi hayatın ve aşkınsa (Siz iktidar diye okuyun!) kaderine teslim olma, hayata seyirci kalma, diyor dizi. Bahar (Ezgi Asaroğlu) adında güzel bir kız var. Aslında çok varlıklı bir aileden geliyor, ama dedesi onu zamanında yoksul bir aileye evlatlık vermiş.
Varoş bir mahallede ezik, ezilmiş bir kız olarak büyür Bahar. Hayatı elinden alınır yani. Dede 20 yıl sonra vicdan azabından kurtulmak için gerçeği açıklamaya kalkınca üvey aile adamı öldürüp bahçeye gömer. Evlatlığın zengin olduğunu öğrenen Nuran Ana (Yeşim Ceren Bozoğlu’nun performansı süper) Bahar yerine öz kızı Efsun’u (Ceren Moray) gönderir köşke. Kendi de müştemilata yerleşir. Güzel Bahar’ın hiçbir şeyden haberi yoktur. Hayata seyircidir sanki. Saf saf kötüleri seyreder. Kötülerdeyse köşke yerleşmek için çirkefliğin, pisliğin, dalaverenin bini bir para. Entrikalar gırla. Efsun’a baktıkça iğreniyor, bu kadar da olmaz diyor insan. Lakin eski Brezilya dizilerini bile suya götürüp susuz getiren “O Hayat Benim”de her şey mümkün. Aynen Türkiye’de olduğu gibi.
Dizi klişelerden besleniyor. Entrikalar çok acımasız, karakterler karikatürize. İyi ile kötü, siyahla beyaz birbirinden çok keskin çizgilerle ayrılıyor. İşte bu yüzden, daha bir bizden, daha bir bu topraklardan. İşte bu yüzden çok başarılı.
Bu topraklarda ezilmiş çok Efsun’lar, çok Nuran Analar var. Fırsatını bekliyorlar. Ezmek için.
Ey muhalefet! Nuran Ana’yı bir partinin başına geçir, yanına da Efsun’u ver, ilk seçimde kesin iktidarsın. Sonra da köşke, yani KaçAk Saray’a yerleşirsin.
Yeter artık hayata seyirci kaldığınız. Biraz Türk senaryosu yazın.
Ezme sırası size gelsin.