Eski Türkiye’de “güvenlik” deyince akla, “can ve mal güvenliği” gelirdi. Bu da her şeyi anlatmaya yeterdi. Bunun dışındaki yaşama dair pek çok konu güvenlik sözcüğü ile ifade edilmezdi.

AKP iktidarıyla birlikte yeni kavramlarla tanıştık.

Hukuk güvenliği bunların başında geliyor. Bir insan ömrü boyunca hiç suç işlemeyeceğine dair söz verebilir. Ancak hiç yargılanmayacağına dair söz veremez. Beklemediği anda kendisini ciddi bir hukuksal sorunla karşı karşıya bulabilir.

Sınav güvenliği gençlerimizin en önemli konusu. Çok iyi bir diplomanızın olması, yazılı sınavda yüksek puan almanız yetmiyor. Sözlü sınavda, yani mülakatta kendinizi güvenceye alacak bir iktidar gücünüzün olması gerekiyor.

Gelir güvenliği yok. 2003’te en düşük emekli maaşı asgari ücretin yüzde 47 üzerindeyken şimdi yüzde 12 altında. Gelirinize bakıp geleceğe dönük hiçbir adım atamazsınız.

Güvenlik konusu bitmez... Bunlara seçime dair olanlar da eklendi...

Seçim süreci güvenliği, sandık güvenliği ve seçim günü güvenliği diye tanımlayabileceğimiz sorunlarla karşı karşıyayız. Yazı aramızda, bu konuya hiç girmeyeceğimiz bir süreç arzu ediyorduk. Zaman zaman kulağımıza gelen duyumlar için, “Dile getirirsek halkın sandığa olan güveni zayıflar, öne çıkarmamak en iyisi” diye düşünüyorduk. Cumhuriyet konuyu dün manşete taşıdı. Büyüyen bir tehlikeyi örtmek daha da büyümesine neden olabilir. Toplumu ürkütmeden üzerine gitmek daha etkili bir yöntem. 

Seçim sürecine ilişkin olarak CHP’yi HDP ile aynı karede gösterip “Bakın teröristlerle kol kola” demeyi bırakmış, şuna geçmiş durumdalar:

CHP ile PKK yan yana nasıl gösterilir?

Öyle anlaşılıyor ki HDP söylemi ters tepti. Daha ileri ne yapılır, ona bakıyorlar. Böyle bir soruya verebilecekleri yanıtları sıralamaya gerek yok. Bu konuda “demeçler” başlatılmış görünüyor.

Ankara’daki dedikodular, son bir haftaya girerken iktidarın propaganda yöntemlerinin ve içeriklerinin değişeceği yönünde. Sandığa 24 gün kala geleceğe dönük içi dolu bir vaatten çok “Yaptıklarımıza bakın” diyebiliyorlar. Daha 10 yıl öncesinden başlayan “2023 vaatleri”nin hemen hiçbiri gerçekleşmedi. Milli gelirden ihracata kadar bütün hedeflerin yanına bile ulaşılmadı. En çok övündükleri enflasyonu bir haneye indirmekti, her haneye indirdiler! Bütün gelir grupları enflasyondan etkilendi.   

Yüksek Seçim Kurulu’nun bizce sakınca yok dediği bir durum daha var: Bakanların seçim sürecinde milletvekili adayı olup bakanlık olanaklarını kullanması...

Erdoğan 2018’de getirdikleri sistemin ne kadar iyi olduğunu anlatmak için şöyle demişti:

- Yeni sistemde, bakanlar partili olmayacak. Böylece sadece kendi işlerine odaklanacaklar!

Sisteme dair en büyük yalanların başında bu geliyor. 

Şahsımraside bakanlar, bakanlıkları seçim bürosuna çevirdiler. Bakanlık elemanları da AKP’nin bakanlık kolları!

Milletvekili adayı adalet bakanı, kampanyayı makamında başlatıyor. 

Milletvekili adayı içişleri bakanı, emrindeki güvenlik güçlerine seçim günü için açıklanmaya muhtaç talimat veriyor.

Bütün bunlara karşı muhalefetin atması gereken iki adım var:

1- Kendi önlemlerini almak.

2- Ne olursa olsun devlet görevlilerini sorumluluk altında tutmak.

Son sözü, oyları verenler değil, oyları sayanlar söyler!