Sevgili dostum Ali Sirmen, “AKP kaybederse iktidarı teslim eder mi?” başlıklı perşembe günkü yazıma, dün başka bir boyuttan çok değerli katkıda bulundu. Lütfen okuyun.
Bu arada bir okurum, 13 Haziran 2013 tarihli bir yazımın fotoğrafını gönderdi: “RTE iktidarı bırakmaz...”
4 yıl önce: “...iktidarı ve partisini, ‘normal, demokratik, seçimle gelip gidecek’ bir parlamenter sistemin bir unsuru olarak görenler, stratejik ve çok temel bir siyasi hata yapıyorlar demektir... Oyunun kurallarını kabul etmeyen birisiyle, oyunun kurallarını kabul eden birisinin herhangi bir ortaklığı zaten olamaz...” (http://orhanbursali.blogspot. com.tr/2013/06/rte-iktidar-brakmazama- ne-inci-kefali.html)

Ve derkeeen:
Cumhurbaşkanlığı Arşiv Müdürü Muhammet Safi adındaki şahıs, sosyal medya hesabından yazıyor: “Her eve bir otomatik tüfek ve 1000 mermi projesi şart...”
“Üst düzey” bir yetkili... Saray’da oturuyor. Bunları kendi aklından durup dururken uydurmamıştır. Cumhurbaşkanı resmi Twitter hesabından paylaşılan şu sözlerden esinlenerek bu twiti atmış: “Savunma alanında her şeyimizi kendimiz yapmadan bize huzurlu bir uyku yok.”
Cumhurbaşkanı ülkenin savunmasından mı bahsediyor, bence -sanki öyleyoksa iktidarının savunmasından mı?..
Ama Safi Bey’in çıkardığı sonuç iktidarın savunması, bu amaçla “Her eve bir otomatik tüfek ve 1000 mermi projesi şart” diyor. Her ev derken, AKP’lileri kastediyor tabii ki...
Bir süredir, özellikle beraber yürüdükleri FETÖ’cülerin darbe girişiminden sonra, iktidar mensuplarının aklından “iktidar silahlanması” çıkmıyor. Safi Bey’in paylaşımı bu tartışmaların ürünü olsa gerek.

Rejimin doğurduğu düşünceler

Zaten AKP parti üyelerinden zırt pırt silahla öne fırlayanlar var. En son bunlardan bir katil adayı daha ortaya çıktı, Kılıçdaroğlu’nu hedef alarak: “Reis’in ağzından çıkacak tek bir kelimeye bakıyoruz. Tek bir kelimesiyle ölürüz, şehadet için koşar öldürürüz, gereken her şeyi yaparız...”
Tabii otomatik silahıyla boy gösteren berberleri de anımsayalım. 400 bine yakın polisleri ve Ordu ile büyük ittifakları demek ki iktidarlarına yeterli güveni vermiyor. Partinin sivil milisleri vb gibi, gayri meşru bir kitleyi iktidarın vurucu gücü olarak silahlandırmak ve örgütlemek fikri, demek ki farklı kademelerde tartışılıyor veya iktidara anımsatılıyor, dayatılıyor.
“Seçimleri kaybetmek” bunun sonucunda “iktidarı devretmek” gibi korkunç düş görmeye başlayan bu iktidar mensupları, sürekli iktidarda kalmanın “çare”lerini düşünüyor: Acaba bu saltanatı nasıl ve ne kadar sürdürebiliriz?
Bu tür düşünceler, içinde bulunduğumuz rejimin de niteliği konusunda yeterli fikir veriyor.

Sorunun temelinde ne var?

AKP seçimi kaybederse iktidarı bırakır mı, sorusuna çok paylaşım ve yanıt geldi. Ve egemen görüş: Vermezler, vermemek için de her şeyi göze alırlar...
Bu kanaat bu kadar yaygın olarak nasıl giderek egemen olmuş acaba?
Melih Aşık da Ali Sirmen gibi “Böyle bir sorunun soruluyor olması bile demokrasimizin fotoğrafıdır” diyerek, ülkemizin içinde bulunduğu çok önemli bir açmazı dile getirerek devam ediyor: “Kaldı ki bu soruya ‘teslim eder’ diyecek babayiğiti de zor bulursunuz..”
Durum budur, yarın belki bu senaryonun ülkeyi sokacağı derin bunalımlara değinirim. Bana, fol yok yumurta yok, neler uyduruyorsun diye bakan çoktur.
Ama 20 Mart 2012’de, fol yok yumurta yokken, Cemaatin askerlerinin RTE’ye darbeye kalkışacağını da burada okumuştunuz.
Karamsar bir adamım... Bazen de çok iyimser. Bir salıncakta olmak iyidir...