“Barışçıl bir gezegen olan Nabu, ayrılıkçı Ticaret Federasyonu tarafından kuşatılmıştır. Cumhuriyetin yüce başkanı Valorum, barış elçisi olarak iki Jedi görevlendirir: Qui-gon Jinn ve Padawanı Obi-wan Kenobi. Elçiler, Ticaret Federasyonu’nun başkanı Nute Gunray ve yardımcısını beklerken bir Sith lordu olan Darth Sidious onları öldürtmek ister. Ticaret Federasyonu, Nabu gezegeninin galaksi ile iletişimini keserek burasını işgale başlar. Ateş hattını terk edebilen Jediler kaçarlar.”
Bu olaylar, dünyanın her yerinde çok sayıda genç tarafından merakla izlenen Yıldız Savaşları’ndan birinde yer almaktadır. Hiç düşündünüz mü: Yıldız Savaşları var da Yıldız Barışları neden yok? Biri düşünmüşse de “Yıldız Barışları”, neden “Savaşlar” kadar popüler olamamış? Çünkü savaş demek heyecan demektir; barış ise tekdüzeliğe, miskinliğe, uyuşukluğa yol açar.
Savaşlar olmasa tarih dersleri çok sıkıcı olurdu: Hititlerin bilmem hangi dağın yamacından bakır elde etmiş olduklarını bellemek mi yoksa Kadeş Savaşı’nda zamanın en güçlüsü İkinci Ramses’in ordusunu nasıl hizaya getirdiklerini öğrenmek ki daha hoştur?
Savaşlar olmasa coğrafya bilgimiz de ne kıt olurdu? Suriye’de, Irak’ta savaş olmasaydı çoğumuz Kobane’nin, Mınbiç’in, El Bab’ın, Başika’nın, Dohuk’un dünyanın neresinde olduklarını nasıl öğrenecektik?
Nâzım’ın, Paul Eluard’ın barış şiirleri değil “Bin atlımızın o gün dev gibi bir orduyu nasıl yendiği”ni dinlemek hoşumuza gider. Nobel jürisinin bu yılEdebiyat Ödülü’nü yeryüzünde sanki edebiyatçı kalmamış gibi “..Ve top gülleleri kaç kez atılmalı / Sonsuza dek yasaklanmadan?” gibi saçma sapan şiirler yazan Bob Dylan’a vermesini protesto etmeliyiz.
Çocuklarımıza “Barış” değil “Savaş”, “Cihat”, “Vural” adlarını vermeliyiz.
Savaşlar, savaşlarda ölenler olmasa mesela Brecht böyle şiirler yazabilir miydi?
“Bir fatihti kardeşim / Yerimiz yoktu yaşamaya / Topraklar ele geçirmekti
öteden beri hayalimiz / Kardeşimin fethettiği yer şimdi / Guadarama dağlarında / Boyu tam bir seksen / derinliği bir elli”
Şiiri bazılarınız hoş, bazılarınız da lirik bulabilir ama böyle düşünüyorsanız bu, sizde bir eksiklik olduğunu, cengâver geçmişinizle bağdaşmayan yoz bir kişilik yapısına sahip olduğunuzu yansıtır. Biz Ataol dahil tüm ulusal ve yabancı şairlerin yazmış oldukları böyle savaş karşıtı şiirleri yasak etmeyi düşünürken siz de artık tedavi olun ve işin doğrusunu öğrenin.
Demek ki Savaş çok iyidir; insanı canlandırır, uyuşukluktan kurtarır, zaferden zafere koşturur. Savaşı böyle sevmenin, bunu böyle söylemenin yararları saymakla bitmez. En önemlisi: Barıştan fazla bahsederseniz başınıza gelebileceklerden sizi korur.