Putin-Erdoğan buluşmasının bir dizi yansıması ve değerlendirmesi oldu haliyle.

Her iki ülkenin dünyadaki yeri ve konumu, özellikle Ortadoğu’daki rolleri ve ticari alandaki karşılıklı ilişkileri önemli ölçütler.

Rusya, küresel güç dengesinde belirleyici bir ülke. Dağılan Sovyetler Birliği mirasının üstüne oturuyor.

Şu açıdan önemli: 90’lı yılların başında Sovyetler Birliği iki kutuplu dünyada ABD’nin karşısında en önemli güçtü.

Kapitalist sistemin karşısında sosyalist blok ve oluşan denge, diğer ülkelerdeki bütün gelişmeleri etkiliyor, hatta belirliyordu.

Na zaman ki Sovyetler Birliği kapitalist düzen ideologlarının bile beklemediği biçimde erken dağıldı, tek kutuplu dünyaya sürüklendik.

Daha uzun bir gelecekte bu durumu öngören kapitalist sistemin ideologları, alelacele dünyaya çarpıtılmış gerçekleri pompaladılar.

Özellikle medya aracılığıyla neoliberal sözcüler, dönek solcular yeni bir dünya düzeninin doğumunu ilan ettiler, propagandasını yürüttüler...

***

Tek kutuplu dünya, sorunsuz olacaktı sözüm ona!

Artık soğuk savaş dönemi bitmişti, hele kan dökülen sıcak savaşlar bir daha asla olmayacaktı güya!

Dolayısıyla silahlanma yarışı duracak, bu alandaki harcamalar eğitime, sağlığa akacaktı!

Küresel sermayenin mutlak gücüne dayalı mutlu bir dünya vaadi estirildi.

Ama olmadı!

Tek kutuplu dünyada kan ve gözyaşı dinmedi.

“Artık ülkelerin toprakları askerle işgal edilmeyecek, istenilen düzen banka sistemiyle sağlanacak” diyenler, ABD’in Irak’taki kanlı işgalini izlediler önce. Sonra da bu kanlı saldırıyı, “insanlığın demokrasi talebiyle” açıklamaya çalıştılar boş yere.

Daha sonra sahte Arap Baharı’nda içi boş demokrasi taleplerinin üstüne nasıl bir sömürü ve paylaşım politikaları kurulduğunu, nasıl emperyalizmle işbirliği yapan gerici, şeriat yanlısı yapılanmalar oturtulduğunu gördük.

***­

Son yıllarda yeni bir süreç söz konusu.

Özellikle Çin ve Rusya’nın oluşturduğu güç dengesiyle tek kutuplu dünyadan adım adım uzaklaşılıyor...

Libya örneğinde, “Arap Baharı”nda suskun kalan, BM oylamasında rıza gösteren Rusya ve Çin, Suriye meselesinde “Batı dünyasının” açıkça karşısında.

İki cephe söz konusu artık.

Doğal olarak sonuçları yansıyor.

Suriye konusunda kraldan çok kralcı olan AKP iktidarı ile Rusya, ayrı cephedeler...

Birçok komşumuzla sorunlu olduk.

Bir zamanlar emperyalist sistemin çıkarları için Sovyetler Birliği’ne karşı Türkiye’yi ileri karakol olarak görevlendiren zihniyet, şimdi Ortadoğu’da taşeronluğu devreye sokuyor.

Türkiye’yi komşularıyla sıfır sorundan “sırf soruna” getiren AKP politikaları kaygı yaratıyor.

Rusya, Kürecik kalkanının kendisi için bir tehdit olduğununu açıkça belirtti.

Dışişleri Bakanı Lavrov, ABD füzelerinin bölgedeki istikrarı yok edebileceğini ve bir savaşa yol açabileceğini bile söyledi.

Toplum savaşa karşı.

Mustafa Kemal Atatürk döneminde tam bağımsız, dünya ülkelerinin imrenerek selamladığı bir ülkenin, bugün bağımlı kılınmasının ve küreselleşmenin güdümünde sürüklenmesinin anlamı ne olmalı?