Benim yaşam gerçeğimin içinde gün gün yaşanan gelişmelere tanıklık etiğim Neslişah Mahallesi’ne bir nikâh salonu ile jimnastik salonu yapılması inşaatının bitirilişi sonunda da en anlı şanlı törenlerle toplu açılışların seçim öncesine yetişeceğinden eminim. İstanbul Büyükşehir Belediyesi seçimlerinin kaybedilmesi travmasının ardından elden giden yüzme havuzuna bölgenin yaşayanı olarak elbette itirazım olamaz. Siyasal rekabetin olumlu projesine sevindiğim de doğru.

Ancak 3. yılın sonunda hâlâ bitirilememiş inşaatın bizlere yarattığı zorlukları unutun, maliyeti üzerinden yapılanlara tanıklık ettikçe, verilere alışamasam bile dudaklarımızı uçuklatacak boyutlara ulaştığı kuşkusuz. Aralarında kısa da olsa altı ayı aşan bir süreç içinde, Cumhuriyet’ten 12 Mart operasyonu sürecinde Nadir Nadi’nin uzaklaştırılması nedeniyle çalıştığım inşaat mühendislerinden çok şeyler öğrenmiş olarak öngörüm taş çatlasa birkaç ayı geçmeyecekti. Sorumlu mühendislere sorduğumda da öylece bilgi vermişlerdi. İBB havuzunun dibindeki dar çukurun yöreden çıkarılan hurdalar çok ucuza alınıp taşınmış olarak kapatılması işten bile değildi.

Finansmanını önce Spor Toto üstlenmişti. Gelin görün ki çukur betonla doldurulacakmış. Yaklaşık bir iki yıl, haftada iki gün ortalama 52 büyük beton araçlarının kullanıldığı inşaat işlemleri süreci içinde, altından kalkılamayan inşaatın devamı bakanlık sorumluluğuna devredildi. Malum, iktidarlarının ünlü taşeron şirketinin ihaleyi almış olduğunu öğrendik. En acar haberci arkadaşlarımız asla ve de katiyen bugüne kadarki maliyet verilerine hâlâ ulaşabilmiş değiller. Bitim tarihi de bizler için çoktan bilinmez oldu. Merak etme duygumuz dumura uğradı..

***

Dün Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Eyüp Belediyesi’nin “41 ayda 41 eser” sloganlı yine bizim bölgemiz içinde yakın sayılan yerler adına yapılmış, katıldığı açılış törenin canlı yayınını izlerken takılıverdim, çağrışım yaptı. Hangi akıl ve mantıkla, çevreye verilen rahatsızlığı unuttuk, bizim kesemizden vergilerimizle alınan paralarla yapılmış harcamaların boyutlarına takılmamak elde mi? Çağrışımı sizlerle paylaşmamak olmazdı? Alt tarafı bir nikâh salonu ile spor salonu, kim bilir ne büyük seçim reklamları ile bir açılışı yapılacak. Erdoğan, İBB salonlarını tüm görkemli kongre açılışlarında, etkinliklerinde kullanmayı çok severdi.

Elimizden el konulan paraların, ekonominin çöküşünün asla ve de katiyen hesabının yapılmaması beklenecek. Çevrelerini çok ama çok zengin eden, oy devşirmeye yarayacak gibi gözüken projenin, sokağa atılmış ölçeğindeki bedellerinin öğrenilmemesi için elden gelen yapılacak. Yasal sorgulanabilecek tablo, bizden, artık iyice yoksullaştıkları için kendi seçmenlerinden bile sır gibi saklanacak.

İster istemez reçel yapmak adına başka bir şeyler satacak parası kalmamış, veresiye defeterleri ile göçmüş komşu bakkala uğramış, dertleşiyorduk. Elektrik zamları nedeni ile en kolay satabileceği çocuklara dondurmadan bile vazgeçmiş. Getirisi götürüsünün altında kalıyormuş. Dükkânı tam takır, nasıl sürdürebileceğinin derdinde. Süt hak götüre, patates, soğan bile satacak, mal alabilecek parası kalmamış. 

“Abla, bu şeker fiyatları ile reçel yapmaya nasıl kalkışıyorsun ki” sorusu ile tepkisini koyuverdi. Şeker’in yeni çuvalını alabilecek parası kalmamış olmalı ki “fazla alma” der gibisinden birer kiloluk torbalarla satış yapmaya çalışıyor. İflas bayrağını çekmemek için direniyor besbelli.. Kucağındaki çocuğuna gülmeye çabalıyor ancak benim için inandırıcı olamıyor. Boğazım düğümleniyor, alabileceğim bir şeyler bulmaya çalışıyorum.

Çok da zeki, duyarlı, “Sana yarayabilecek, alabileceğin hiçbirşey yok ki” deyip kestirip atıyor. Sorularını siyaset öngörülerine çevirmeye çabalıyor. İktidarın ömrü üzerinden ayakta kalıp kalamayacağının hesabını yapmaya çabalıyor. Kendisi açısından bir başka çıkış yolu besbelli göremiyor.