Dinci, ırkçı siyasetler üzerinden halkların cepheleştirilerek birbirlerine kırdırılmalarının kolaycılığında, tarih boyunca oynanmış, oynanmakta olunan emperyal kirli çıkarlar pazarlanmasında halkların oluk gibi akan kanlarının, ödedikleri bedellerin hesabı, ders alınmışlığı hâlâ yok.. İnsan hakları odaklı evrensel örgütlenme gücü yerine tek geçerli evrensel güç, dini imanı olmayan paranın kirli çıkarları..
1960’lı yıllarda, demokratik olamayan Marksist, demokratik geçinip adaletli olamayan kapitalist iki kutuplu dünyada göreceli daha adil bir paylaşım düzeni geçerli iken.. İş hukukçu, ekonomist, sosyal bilimcilerin kulaklara küpe ortak saptamalarında, göreceli adil gelir paylaşımı, demokrasi, hukuk devleti, sendikal haklar geçerliliğinde sınıfların bilinçli, örgütlü hak arama örgütlülüklerine bakılması, ideolojilerin gereği üzerinde durulurken.. verilen kimi çarpıcı örnekleri hiç unutmayalım.. “Güçlü sendikal örgütlülükler içinde üretimden, yarattıkları değerlerden anlamlı paylar almayı başarmış işçilerin, kazanılmış haklarından ödün vermeme bilinci ile hak gasplarında örgütlü tepkileri çok güçlü, caydırıcıdır. Yoksul Hindistan’ın çok düşük gelirli işçisinden kutsallaştırılmış amaçlar adına pay koparmak ise kolaydır..”
İnsandan yana alternatif ekonomi, toplumsal model üretiminde ise Prof. Korkut Boratav’ın, Çin’de işçilerin çok çok düşük ücretlerle yarattıkları birikimlerle Çin’i ucuz emek sömürüsü, sosyal damping üzerinden birikimle dünyanın en güçlü ekonomileri katına çıkarmalarındaki dinamiği, “Ücretleriyle henüz alamadıkları ürünleri elleriyle üretirken geleceğe dönük bir gün sahibi olacakları umutları var..” saptaması anlamlı..

***

Hani ülkemizde bir insan ömrüne sığan, çok hızlı, çok çelişkili gelişmelerin dinamiklerine, kazanıp kaybettiklerimize bir türlü aklımız basmıyor ya.. İktidarları erki, liderlik, parti ismi üzerinden 2002 yılından bu yana tekil, Sünni İslamcılık inancı ağırlıklı cemaatler ittifakları üzerinden gibi. Ama ittifakın cemaat kökenleri, uluslararası siyasetteki ittifak cepheleri üzerinden değişiklikler baş döndürücü.. Tek adama inanç, sadakat üzerinden seçmen taban siyaseti, kitlelerle kopmaz çıkar bağları nasıl canlı, ayakta tutulacak?
2002’li kuruluş yıllarının dinamiklerini oluşturmak çok da zor olmamıştı.. Çarpık kentleşmenin, fay hatları üzerindeki vurgun yapılaşmanın ağır bedellerinin ödendiği büyük depremin ekonomiye yansıması, yıkımı yenilir yutulur değildi. Halkın sırtından, gelir adaleti üzerine oturtulması söz konusu olamamış en kolay yoldan ağır vergilendirmelerin yoksul halkın, ücretlinin üzerine yıkımının sonuçları çok ağır bir ekonomik kriz, bankaların çöküşünü üretmişti.
Gündemde enerji yatakları, Ortadoğu, İslam dünyası haritaları, yeni düzenlemeleri olunca Amerika odaklı tek kutuplu, tek ideolojili yeni dünya çıkarları oluşumunda, “Ilımlı İslam, yeni Osmanlıcılık” senaryolarına uygun ittifak Gülen Cemaati ile olacaktı. Sonrasını uzatmadan, bu maya ve projeler tutmayınca, mezhepler çatışmalarına, ırklar çatışmaları eklemlenmiş yeni reçetelerle, aynı bölgeler için aynı çerçevede yeni haritalar oluşturulmasına geçiş kaçınılmazdı.
Şimdilerde en yaşamsal sorun bölge halkları için demokrasi, hak-hukuk devleti düzenleri, adalet arayışları hak götüre, parçalanmalar, iç savaşlar, kaoslar adına, ırklar, mezhepler üzerinden aralarda aynı ırkları, mezhepleri de birbirlerine kırdırarak çatışmaları, parçalanmaları, kaosları kalıcı kılabilecek yeni yeni çatışmaları üretmekten geçiyor. Tek adam, tek partiye dayalı iktidarları, liderliği için de kuşkusuz gerçek sorun emperyal odakların, hak-hukuk, demokrasi arayışları standartlarındaki ilkeleri değil, ilkesizliklerde sınır tanımazlıkları. Bizim tek adama dayalı İktidarları çıkış formülündeki gerçek sorun ise, sadece ve sadece siyasal İslamcılık, Sünni İslam odaklı cemaatler ilişkileri içinde siyasetle parti tabanını yeniden oluşturmak, ayakta tutabilmekte, kaynakların tükenmesinde..