Bu yazının yazıldığı saatlere kadar resmi açıklama yapılamayan Dağlıca’daki “Kanlı Pazar”dan sonra, sağduyu, ortak akıl, vicdan terazisine duyulan gereksinim katlanmış bulunuyor... Tarih babanın, Anadolu topraklarında barış içinde birlikte yaşama yollarını ortak akılla üretmek zorunda olan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarını, zorlu bir sınavdan geçirmekte olduğu günler yaşıyoruz. Laik Cumhuriyet, insan hakları, demokrasi, hukuk devleti düzeninin olmazsa olmazlarının, özünde doğru, savunulması gereken ilkelerinin içleri boşaltılarak, mezhebine göre kirli çıkar hesaplarında kullanılması suçlarıyla bir bir hesaplaşabilmek, tuzakları temizlemek, “barış” diyerek “savaşa”, bataklığa sürüklenmemede tek çıkış yolu...
Henüz ana akım medyanın yayınlarına haber olarak yansımadan, kuşkusuz Cumhurbaşkanı’nın Dağlıca’daki PKK tuzakları, saldırılarından haberli olarak çıktığı canlı yayında, PKK terör örgütünün yeni terör eylemlerinin, çok kanlı bir o kadar acımasız, donanımlı, yeni stratejik boyutları üzerinden söyledikleri doğru bilgilendirmelere dayanıyor. PKK’nin barış sürecini, terör eylemleri yapabilmeye yönelik çok daha güçlü örgütlenmelere, silah depolamaya, ülke topraklarını cephaneliğe çevirmeye, terörün vazgeçilemez yöntemleri mayınlar, tuzaklar kurmaya.. kullandığı şu güne kadar yaşanan çatışmalarla ortada...

***

Sorumlulukları, İktidarlarının 13 yıllık devletin tüm kurumlarını ele geçirmiş olarak tek karar verici güç olarak, siyasal çıkar hesapları, stratejileri, atılmış her adımlarından bir bir sayılamıyor mu? Kanla beslenen gelişmelerin sıcağında, İktidarlarının sorumlulukları ile hesaplaşmanın zamanı olmayabilir. Ama devletin tüm kurumlarını, gücünü elinde tutan İktidarları, bölgede hukuk devletinin yargısının yok sayılması, ayrı özel terör örgütü mahkemelerinin kurulmasına, özel vergi toplanmasına, gençlerin PKK dağ ya da şehir örgütlenme kamplarına alınmaları, silahlı eğitimden geçirilmelerine seyirci kalınması suçları sabitken.. PKK terörü ile savaşma adına, Meclis için 400 milletvekili istenmesi neyin nesi? AKP yöneticileri öncülüğünde, eleştiri yapan medyaya, hukuka göre ağır suç protesto eylemleri, baskınlar düzenlenirken, alperenlerinin, tekbirli protesto eylemlerinde, “Seçim sonuçlarından ne çıkarsa çıksın, seni başkan yaptıracağız..” söylemi, hukuksal sonuçlarıyla bir önceki seçim sonuçlarında olduğu üzere sandığın da yoka sayılması, 21. yüzyıl tipi otoriterliğin ilanı değil mi?

***

Çatışmasızlık sürecini istememek, hele de barışı savunmamak ortak akıla, insan hakları, hukuk devleti düzeni, demokrasi savunuculuğuna, insani değerlere karşı bağışlanamayacak suçlar olsa da, barış sürecini siyasi çıkarlar adına siyasi suç aracı kullanmada PKK kadar İktidarları da sorumlu değiller mi? Meclis’ten kaçırılmış, kapalı kapılar arakasındaki pazarlıkların “ucu açık” boyutu var ya... Şeytan ayrıntısında gizli... Siyasal İslam, mezhepler, aşiretler ittifakları, Ortadoğu güç dengeleri, Osmanlıcılık, liderlik düşleri arasında PKK’yi nasılsa sonunda alt ederiz hesaplarında.. Diyarbakır’da Apo’nun barış çağırısı okunurken, resmi araçların yolcularının bile havaalanına giderlerken maskeli, ağır silahlı PKK gençlik örgütleri militanlarınca aranmalarının, bugün yaşanan çatışmaların ilanı işlevini görmezlikten gelmek... Barış içinde birlikte yaşamanın insan hakları ortak söylemlerindeki anahtar sözcükleri, cepheleşme, çatışma, savaş, ayrı sınırlar, parçalanma, çatışma, düşmanlığın araçları olarak kullanmak, kullandırmak...
Gerçek şu ki, “Nerede hata yaptık” sorusuna yanıt arayamayan, ortak akılla çözüm üretemeyen tüm ülkeler bugün ırklar, dinler, mezhepler üzerinden paramparça, iç savaşlar bataklığında... Toparlanabilen, bataklıktan beslenen terör örgütlerinin insanlık dışı vahşetiyle baş edebilen iktidarlardan yoksun... Hepsi de otoriter, 21. yüzyıl diktatörlüklerinin pençesinde, yolsuzluklar, vurgunlar batağında kıvranırlarken, gerçek demokrasi ile yönetilebileni yok...