Garip bir sezon bu. Adı İlhan Cavcav sezonu, Gençler küme düşüyor. Şampiyonluk yarışı tam gaz gitmesi gerekirken Arda rol çalıyor, yöneticiler şov yapıyor. Ağız tadıyla bir lig keyfi yaşatmamak için pek çok kişi itinayla çalışıyor.
Ama sezon başından beri bu karamsar ruh halini tekzip eden bir yer var: TT Arena. Sadece tribünler ve oyun da değil. Masa başında da -özellikle yönetim ve teknik adam değişiminden sonra- son derece makul Sarı- Kırmızılılar. İrrite etmiyorlar, tahrik etmiyorlar, hedefe odaklanmış durumdalar. İstiyor Cim Bom. Kimsenin istemediği kadar. Ve bunu gidiş yolu doğru bir yerden yapıyor. İkna olmayanlar kulübün paylaştığı “Konsantrasyon” videosunu izlesin. Dünkü maç işte bu ruh halinin ispatıydı adeta. İlk 15 dakikada öyle bir baskı ve coşku vardı ki maç erkenden neticelendi. Sezonun en iyileri Rodrigues ve Gomis gene baş rol oynadı ve takım yağ gibi akarak iki gol buldu. Sonrasında, neredeyse 75 dakika oyalanmak ve eğlemek için oynandı. Diğer rakiplerini esir alan stresin s’si yoktu Seyrantepe’de.
Şampiyonluk tek boyutlu bir şey değil. İyi bir takım olmak yetmiyor. Tribünleriniz, hocanız, camianız, gücünüz, inancınız olmalı. Bunun ispatı gibiydi dünkü atmosfer. Bu sezon tüm bu değerleri tam anlamıyla birleştiren ve bunu doğru zamanda yapan takımdı Galatasaray. Bu maç adeta sezon özeti gibi oldu.
Maçın başında, yayıncı kuruluşa verdiği röportajda “Hikâye yazanlar önsözü de sonsözü de kendileri söylemeli” dedi Fatih Terim. Önsöze Tudor başlamıştı, ama sonsözü o ve öğrencileri söylüyor. Hem de çok daha özgüvenli ve çok daha gür bir şekilde. Artık haftaya İzmir’de İzmir Marşı’nı söylemek kaldı geriye. Son dakika kazası beklenir mi? Başka takım olsa belki. Ama onlar pek bırakacak gibi durmuyor.