Kısa sayılmayacak ömrümde çok şeyler gördüğümden olaylara kuşkuyla yaklaşmamı ve bunun sonucu olarak, futbol dünyasında kopmuş olan fırtınanın gerçek nedenlerini titizlikle arayıp, kesin bir sonuca varamamamı makul görürsünüz sanırım.

Dostum Mine Kırıkkanat’ın çarşamba günkü köşesindeki şu tümcesi beni çok düşündürdü ve sanki önemli bir ipucuymuş izlenimini verdi:

“Türkiye el değiştirecek ve yeni egemenler, futbol borsasında eski egemenlerin anlayışlı işbirliğiyle yetineceklerdi ha? Yok ya...”

Bu fırtınanın patlak vermesinin ardındaki nedenleri daha uzun süre tartışacağız.

Ama şimdi bize düşen Rudyard Kipling’in ‘If’ (Eğer) şiirindeki çağrıya uyup aklımızı başımıza almaktır. Ezbere bildiğim tek İngilizce şiir olan If şöyle başlar:

“If yo can keep your head when all abot you

Are loosing theirs and blaming on you...”

Çevirisi de şöyle olsa gerek:

“Eğer çevrendeki herkes aklını yitirip,

Bunun nedenini de senden bildiklerinde başını dik tutup sağduyunu kaybetmezsen...”

***

Ne yazık ki, şu anda egemen olan hava bu değil. Kimileri “Fenerbahçe ile kimse uğraşamaz”! diyerek, olayları bir tür dokunulmazlık zırhı arkasına almaya kalkıyor; kimileri, sanki şike iddialarının hepsi doğrulanmış, her şey subuta ermiş gibi “Fenerbahçe’nin puanı silinsin, ama küme düşürülmesin!” buyuruyor; kimileri sanki Aziz Yıldırım hakkındaki iddialar kesin yargı kararı halini almış gibi, “Aziz Yıldırım kendi yaptıklarından kendi sorumludur, Fenerbahçe’yi bağlamaz” diyerek Aziz Yıldırım’ı daha baştan safra gibi atmaya çalışıyorlar.

Kısacası, çok gerekli olduğu halde aklın ve sağduyunun egemen olduğu bir ortamda yaşamıyoruz.

Çarşamba gecesi bir TV kanalında geç saatlere kadar izlediğim spor programında öylesine hoyratça davranıldı ki, isyan etmemek mümkün değildi.

Sanki iddialar iddia değil, kesin gerçeklermiş gibi sürüldü ortaya, masumiyet karinesi bir anda çiğnendi. Aziz Yıldırım bir zamanlar hakemlere hangi celadet ile yükleniyorsa, aynı şekilde ona yüklenildi.

Kimse şöyle bir an topa basıp, her şeyin yerli yerine oturmasını sağlamadı.

Bütün bu hengâme ortasında bir kişi, Galatasaray Başkanı Ünal Aysal GS TV’deki yayınlarda, konunun ve Fenerbahçelilerin hassasiyetinin dikkate alınmasını istedi.

Bir Galatasaray Başkanı’na, uygar demokrat bir insana yakışan tavrı dolayısıyla Aysal’ı içtenlikle kutluyorum.

***

Şike skandalının patlak vermesinin ardındaki ne, neler olursa olsun, bu fırsatı iyi kullanmak ve futbol dünyasının bir ölçüde temizlenmesine katkıda bulunmak yararlıdır.

Kimse bu uğraşı baltalamamalı, engellemeye kalkışmamalıdır.

Fenerbahçe, tarihimize mal olmuş biz Galatasaraylılar için de iftihar vesilesi olan köklü bir kurumumuzdur. Eğer bir yanlış yapılmışsa, bu onu yapanları bağlar, Fenerbahçe’yi yıkmaz.

Ama eğer usulsüzlük tespit edilirse, burada da yasa ve yönetmelikler ne emrediyorsa o yapılmalı, ayrıcalıklı uygulamaya başvurulmamalıdır.

Şu anda, kesinleşmiş yargı kararıyla mahkûm edilmediğine göre, Aziz Yıldırım aksi sabit olana kadar masumdur; masumiyet karinesi onun için de geçerlidir. Yapılan yayınlarda ve uygulamada bu husus göz önünde bulundurulmalıdır.

Aziz Yıldırım, yaşının getirdiği sağlık sorunlarıyla boğuşan, Fenerbahçe gibi bir kurumun başkanlığına yükselmiş bir kişidir. Kendisi hakkında tutuklama kararı gündeme gelirse, bu hususlar göz önünde buldurulmalı ve tedbir yargısız infaza dönüştürülmemelidir.

Dikkat buyurursanız, kimse “Aziz Yıldırım yargılanmasın!”demiyor, kimse, o dokunulmaz iddiasını ileri sürmüyor, yalnız “yargısız infaz kurbanı olmasın” diyor.

Kollanan Aziz Yıldırım değil hukuk ile temel hak ve özgürlüklerdir.

Onlara da herkesin ihtiyacı var.

\n\n