Türkiye’deki siyasal İslamcıların odağına “cihatçı grupları” alan Suriye politikası, olsa olsa “bir adım ileri, iki adım geri” diye özetlenebilir. Değişim beklentisi boşuna.
En son ne öğrendik? Malum ABD seferinde, Türk tarafı ABD yönetimine “PYD’den vazgeçin, IŞİD’e karşı Türkmen ve Arap gruplarla birlikte biz savaşalım” mesajı vermiş, hava desteği talep etmiş. Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, teyit etti. Türk özel kuvvetleriyle ÖSO gruplarının yönlendirilebileceğini, “İşin özü bu. Biz Türkiye sınırında havadan ve karadan destek vereceğiz. Bizim bu yönde imkânlarımız var. Bu şekilde DAEŞ’in (IŞİD) bölgeden temizlenmesini sağlayacağız” diye ifade etmiş. Bunun Türkçesi “Dünya markası IŞİD’i temizle, El Kaide ve aynı ideolojideki vekil güçlere yer aç”... Hedef Mınbiç cebinin temizlenmesi, Suriyeliler için “güvenli bölge” oluşturulması.
Eh biz bu hikâyeyi bir yerlerden anımsıyoruz...

***

Yani Cenevre’de yine masa kurulurken, sahadaki ÖSO’muz yine sahnede! Batı medyasında “isyancılar” kelimesi yine revaçta. Türkiye sınırındaki El Rai geçen hafta IŞİD’den Türk topçusu desteğinde alınmışken, Stratfor ilk raporunda burayı ele geçirenler için “kimliği belirsiz” ifadesini münasip görmüştü. Kim olacak, El Kaide müttefikleri, Feylak, Ahrar, Sultan Murat... vs.
Bir de üzerine Türkiye milliyetçi kamuoyunu ikna için uçuşa yasak bölge temalı Irak-1990 anıştırmaları başladı ki, evlere şenlik! 1990’lar Irakı’yla 2016 Suriyesi’nin farkını kim, nerede anımsatacak.

***

ABD kuvvetle muhtemel ki Türkiye’nin başta andığımız önerisini kabul etmedi. Bu kargaşada Türk tarafının bir “becerisi” varsa, o da itinayla Suriye meselesini memleketimizdeki Kürt sorunuyla teğellemiş olmak. ABD böylesi hallerde yaptıkları üzere “teskin” manevrasına yöneldi. Ankara Büyükelçisi John Bass, PYD’ye destek vermediklerini söyleyip PKK’ye silah bırakma çağrısı yapıverdi. Zemini olsa “arabuluculuk” da yaparlar ya, yok.

***

Geçelim... Zaten ABD’nin Suriye’de bütün yumurtalarını aynı sepete koyduğunu kim söyleyebilir. “Ateşkes” denilen “husumetlerin durdurulması” sürecinde Türkiye, Suudi destekli cihatçı gruplar CIA katkılarıyla silahlandırıldı. Ateşkesi defalarca ihlal ettiler. Pentagon ise politikalarını Suriyeli Kürtlerin başını çektiği Suriye Demokratik Güçleri (SDG) üzerinden kuruyor. Şimdi de Rojava’ya kasımda yollananlara ilaveten SDG’ye danışmanlık yapacak 250 ek özel kuvvet mensubu gönderilecek. Cihatçı gruplarla SDG pek çok yerde çatışmaktayken, Batılılar “sahada CIA-Pentagon destekli güçler birbirini vurmakta” diye haberler bile yapar oldu. Ölen Amerikan askeri değilken, birkaç bin ton silahın lafı mı olacak. Hem ABD, SDG oluşumundan daha usta bir manevrayla YPG’yi işe karıştırmayacak şekilde Kürt, Arap ve Türkmenlerle Mınbiç Konseyi’ni kurdurdu.

***

Amerikalıları Batı’da idare ediyorlar. Asıl dertleri Suriye’nin geleceğini tayin edecek Rakka ile Deyr ez Zor. Suriye ordusu Rus hava saldırıları eşliğinde Palmira/Tedmür’ü IŞİD’den temizledikten sonra etrafı güvenceye alarak güç topluyor. Halep’te son darbeyi vurmak ve “Rakka yarışı” için hazırlanıyor... ABD’nin Rakka için dayanak noktası öyle ya da böyle Kürtlerin öncülüğündeki SDG ve Arapların bu güç içinde güçlendirilmesi. Kürtlerin Rakka’ya inmek istemedikleri sır değilken, işleri kolay değil.
Kuzeybatıda vuracağını vurmuş, Suriye ordusuna sınırda geniş bir alanı mühürletmişken, gerisini adeta “Amerika’ya bırakmış” görünen Rusya’nın eli daha güçlü. “Kısmi” çekilmeden bu yana “ateşkes ihlalleriyle ilgili çıkışları” dışında pek sesleri çıkmıyor. Daha mühimini yapıyorlar, Suriye ordusunu güçlendiriyorlar.

***

Ne diyelim.. Çok parmak kaldırırsa sınıfın en çalışkanı sayılacaklarını sanan okul çocukları misali “DAEŞ’e karşı bir tek ılımlı muhalifler savaşıyor” diyerek Amerikalıların gözüne girmeye çalışanlara kolay gelsin.