Hak ve adalet arayanlar sokaklarda.

Halkın sesine iktidarın kulakları sağır.

Fıkradaki gibi:

Bir diktatörlükte özel bir devlet görevlisi köylere giderek herkesin bir

radyo edinmesini sağlamaya uğraşıyordu.

Köylülerden biri sordu: “Bu radyoların ne yararı olacak?”

“Başkentte sayın Başbakanımızın söylediklerini buradan işiteceksiniz.”

Köylüler bir ara aralarında fısıldaşırlar. Neden sonra aralarından biri sorar:

“Peki, bizim burada konuştuklarımız başkentte duyulacak mı?”

Bizdeki gibi. Başbakan konuşur, halk dinler.

Halkın çeşitli kesimlerinde konuşulanları, örneğin ortalığa düşmüş adalet ve bağımsız yargı arayanları bir avuç şikâyet diye Başbakan işitmez.

***

Fransa Kralı 16. Louis idama mahkûm edilen bir caninin affı için yapılan önerilerin etkisinde kalarak dönemin Adalet Bakanı’na; “Mührümü getiriniz. Af mektupları vaat ettim” diyor.

Adalet Bakanı, Kral’a: “Haşmetmeap böyle alçakça suç işleyen katilleri affetmeyin” diye karşı çıkıyor.

Kral, mührü getirmesini emrediyor. Katilin af fermanını mühürlüyor. Sonra da bakana dönüp; “Şimdi mührü yerine koyunuz” deyince Adalet Bakanı yerinden kımıldamıyor. “Özür dilerim haşmetmeap. Bu mühür kirlendi. Ona elimi süremem” diyor.

Çağın Avrupa’sının mağrur kralı 16. Louis bakanın bu davranışı karşısında hatasını anlayarak, mühürlediği, katili affeden fermanı hemen yanmakta olan şömineye atıyor.

Bunun üzerine bakan saygılı biçimde, “Devlet mührünü alıyorum haşmetmeap, ateş onu temizledi” diyor.

***

Türkiye’de üstelik 21. yüzyılda krallar gibi hükmedeni var ama yargının bağımsızlığına inanan, adaleti güven veren başbakan ara ki bulasın!

Bir zamanlar Berlin’de hâkimler var sözünden esinlenerek, bizde de hâkimler var diye övünürdük. O günler mazide kaldı!

Bir yasa çıkıyor. Ülkenin her alandaki aydınlarını, milletin vekillerini içeride tutan, ne ki katilleri serbest bırakan yasayı protesto ederek görevinden istifa eden bir tek hâkime rastlanmıyor.

***

Ordunun üçte birini Balyoz davası adıyla cezaevinde tutan 139 general ve amiralin vefakâr, cefakâr eşleri; kadınları, kadınlarımızın kurduğu Vardiya Bizde Platformu’nun bir duyurusu masamın üstüne düştü.

İçeriden dışarıya sesleniyorlar: “18 aydır sahteliği bilimsel olarak kanıtlanmış dijital veriler nedeniyle tutukluyuz. Mahkemenin çağırdığı tüm tanıklar dinlendi, hepsi ‘balyoz’ diye bir şey duymadıklarını söyledi.

Bilirkişi raporları arasındaki çelişkileri gidermek için bir düzenleme yapılmadı. 3. yargı paketi ile davamızın adı tekrar telaffuz edilir oldu.

13 Temmuz Cuma günü sözde Balyoz davasında tahliye bekliyoruz” diyor ve büyük puntolarla şu soruya yanıt arıyorlar:

“Babalarımız çıkmayacak da kim çıkacak?”

13 Temmuz Cuma günü: “Babalarının”, Org. Çetin Doğan’ın, Org. Bilgin Balanlı’nın ve bilumum tahliye talebinde bulunan muvazzaf ve emekli askerin ve de tutuklu MHP Milletvekili General Engin Alan’ın tahliye taleplerinin reddedildiğine ve lakin “Kim çıkacak?” diye soruyorlardı ya; katillerin serbest bırakıldığına tanık oldular.

***

9.7.2012 tarihli son mektubunda:

“Yine belirsizlik ortamında yazıyorum. Son bir yıldır dördüncü kez, ‘Bu kez tahliye olabilir’ ortamında yaşıyorum.

Her seferinde biraz daha şerbetlendik.

O yüzden son günlerdeki tartışmaları da bu soğukkanlılıkla izliyorum.

Mahkeme heyetinin genel tutumundan çıkardığım sonuç o ki, (13 Temmuz Cuma öğleden sonra aldığım) bu mektup sizin elinize ulaştığında heyet henüz karar vermiş olmayacak. Temmuz ayının son haftasında karar verecek.

Meclis’ten çıkan yasaya göre mahkemenin elinde serbest bırakmak için daha geniş olanaklar var.

Yeri geldikçe yazdığım gibi her iki olasılığa da hazırım” diyor dostum, kardeşim Mustafa Balbay.

***

Bir mahkeme kararının, bir mektuptan alıntının ardından:

Belki yararlanır diye RTE’ye; Hazreti Muhammed’in bir söylemini aktaralım:

“Kâfirlerin iktidarı bile eğer adil ise sürebilir.

Ama müminlerin iktidarı eğer adaletsiz ise mutlaka yok olur!”