Bir konuda açmaza düştü mü, muhalifleri hatasını yakalayıp yüzüne vurmaya başladı mı Başbakan, malum üslubunu derhal kullanmaya başlıyor.

Sesini yükseltiyor. Yüz hatları geriliyor.

Bağırarak, hakaret sözcükleri kullanarak hatasını söyleyenleri susturmaya çalışıyor.

Bu becerisini, “Ne yapayım? Ben de insanım. Arada sırada sinirleniyorum” diye yorumlayıp yutturmayı da ihmal etmiyor.

Siyasetin gerilmesine yol açan son yapay sinirlenme olayı, MİT-Başbakan-PKK görüşmelerinin açığa çıkmasıyla yaşandı, yaşanıyor.

Artık huylarını ezberlediniz; örneğin RTE, birkaç gün önce söylediklerini birkaç gün sonra anımsamaz görünür. Tam tersini söylemekle mahirdir.

Hükümetin İmralı, sonra PKK ile görüşmelere (görüşme metni açıklanınca anlaşıldı ki, PKK ile pazarlığa) başladığını önce MHP lideri ortaya attı.

RTE, inkâr etti: “İmralı ile hükümet değil, devlet görüşüyor!”

Üstelik İmralı ile hükümetin görüştüğünü söyleyenler sözlerini ispat edemezlerse “şerefsizdir” dedi.

***

Ama bir gerçek var ki, unutuyor.

Bu ülkede top secret (çok gizli) damgalı belgelerin, görüşmelerin açıklanıverdiklerini…

Oslo’da RTE’nin özel temsilci kıldığı Başbakanlık Müsteşar Yardımcısı ile MİT Müsteşar Yardımcısı’nın katıldığı toplantının tutanakları açıklanınca, ne oldu?

İmralı ve PKK ile hükümetin (Başbakan’ın) doğrudan görüşmeler yaptığı ispat edilmiş oldu!

Şerefsiz sözü bir bumerang gibi; havada, dönüp vuracak kişiyi arıyor.

***

Ne var ki, MİT-PKK görüşmelerini açığa çıkaran belgelerle ilgili tartışmalar hâlâ sürüyor.

MHP lideri Bahçeli, Başbakan’ın zeytinyağı gibi üste çıkan, üstelik saldırgan sözlerine okkalı bir yanıt verdi.

Görüşmelerin RTE’nin iddiasının aksine hükümetle PKK arasında olduğunu vurguladı.

RTE, ayağı üzengide, New York’a uçacak. Obama’ya, BM’ye ders vermeye hazırlamış kendini.

Kamuoyunda giderek teröristlerle doğrudan görüştüğü kanısının yerleştiğini görünce, hele Bahçeli’den Osmanlı tokadı gibi sert tepkiler alınca:

Her zaman yaptığını yaptı: Sinirli, saldırgan üslubunu askıdan indirdi.

Havaalanında “göğsünü gere gere” sert, hakaret içerikli açıklamalarla dilinden düşürmediği bir masalı yineledi: Görüşmeleri devlet yaptı.

Onca dik durmaya özen gösteren açıklamalarına karşın, tabii, yargı değişmedi:

RTE minareye kılıf arıyor!

***

O günden bugüne dek; “Anahtar nerede? Göle düştü. Göl nerede? İnek içti” tekerlemesine benzer bir süreç başladı.

Görüşmeyi kim yaptı? Başbakan: “Devlet!”

Devletin hangi kurumu? Başbakan: “MİT!”

MİT kime bağlı: Başbakan: “Bana!”

MİT’e PKK ile pazarlığa giriş, görüş emrini kim verdi? Başbakan: “Ben!”

Görüşmede Başbakan’ın özel temsilcisi kim? Başbakan: “Müsteşar Yardımcım.”

Başbakan Müsteşar Yardımcısı devlet görevlisi mi? Başbakan: “Evet!”

Bu gelişmelere göre, bir devlet görevlisini Başbakan, özel temsilci görevi ile örgütle pazarlığa göndermiş olmuyor mu?

Başbakan: “Ne münasebet! Gerçi ben emir verdim. Emrimle yapılan görüşmeleri adım adım izledim.

Hatta MİT’in İmralı ile PKK arasında postacılık yapmasına göz yumdum. Hatta ve hatta İmralı ile MİT’in müşterek hazırladığı protokolleri inceledim ama imzalamadım.

Ama bütün bunlar benim İmralı ve PKK ile doğrudan ilişki, görüşme, pazarlık yaptığımı göstermez, kanıtlamaz!

Müsteşar yardımcısı devlet görevlisi. Demek ki ben değil, hükümet değil:

Devlet görüştü PKK ile İmralı ile...”

Ya açıklanan görüşme metinleri devlet kurumlarını kullanarak Başbakan’ın PKK ile görüştüğünü kanıtlamış olursa?

Başbakan: “O belgeler şerefsizdir!”

***

Ötesi vay benim köse sakalım.

RTE’nin devlet mevlet gevelemesi PKK ve İmralı ile doğrudan temas kurup görüştüğü ve…

…üstelik Başbakan’ın baş edemeyip, aciz kaldığı terör karşısında örgütün önderlerine başvurarak teröre çare bulmaya giriştiği gerçeğini ortadan kaldırmaz.

Oslo görüşmelerinin içeriğini irdelemeyen ana muhalefet ve medya; gizli görüşmelerde hükümetin ne alıp ne vereceğini hesaba katmadan RTE’ye açık bono verdiler.

Faturasını ödemek zorunda kalabilirler!

\n\n