Önünüze bir kemik atılacak diye:
Kişiliğinizi sıfırlamaya...
Şerefinizden, haysiyetinizden vazgeçmeye...
Özgür iradenizin üzerine ipotek koydurmaya...
Sahip olduğunuz, doğruluğuna inandığınız fikirlerinizden vazgeçmeye, hatta bunların tersini savunmaya...
Emirle karar değiştirmeye...
Bir gün söylediğinizin tersini ertesi gün savunmaya...
Azar işitmeye ve işittiğiniz azarları sineye çekmeye...
Nezaketinizi, terbiyenizi bozmaya, küfür ve kavga etmeye...
Eşinizin, dostunuzun yüzüne bakamayacak hale gelmeye...
Değer mi?

***

Bir kişi tatmin olacak diye:
Ülkeyi kaosa sürüklemeye...
Anayasayı ihlal etmeye...
Hukuk devletini yıkmaya...
Adaleti yok etmeye...
Demokrasiyi zedelemeye...
İnsanların temel hak ve özgürlüklerini sınırlamaya ve kısıtlamaya...
Tarih önünde suçlu duruma düşmeye...
Vicdanlar karşısında mahkûm olmaya...
Değer mi?

***

Bir kişinin cehalet, kibir ve doymazlıkla beslenen ihtirası uğruna:
Güzelim ülkemizin doğasının ve doğal kaynaklarının yağmalanmasına göz yummaya...
Cumhuriyetimizin neredeyse bir yüzyıla yaklaşan uygarlık ve çağdaşlık çabalarının heba edilmesine sessiz kalmaya...
Ekonomi, hukuk, siyaset ve kültür birikiminin yok edilmesine onay vermeye...
Komşularla ve büyük devletlerle ters düşüp bölgede ve dünyada yalnız kalmayı başarı gibi göstermeye...
Ülke halkının, din, mezhep, ırk, milliyet ve nihayet parti siyaseti bazında birbirine düşman edilmesine onay vermeye...
Değer mi?

***

Soruyorum:
Tek bir kişi, tek bir aile ya da tek bir kemik uğruna:
Türkiye Cumhuriyeti’nin gözlerinizin önünde çatır çatır yıkılmasına sessiz kalmaya değer mi?