Ekonomik kaosun yaşandığı, iktidarın otoriter ve hukuk dışı uygulamalarını yaygınlaştırdığı bu ortamda, seçim olasılıkları şunlardır:
- Muhalefet işi gerçekten sıkı tutar ve iktidar eline geçirdiği güç odaklarını aşırı ölçüde istismara yeltenmez ise AKP-MHP koalisyonu düşer, yeni ve çok farklı bir koalisyon gelir. Aşırı haksız rekabetin bulunmadığı bir seçim, bu sonucu doğuruyor.
- AKP, her ne pahasına olursa olsun iktidarı “bırakmamak için” elindeki güç odaklarını baskıcı ve antidemokratik bir biçimde devreye sokmaya kalkarsa iktidar değişmez ve ülke, siyasal İslamcı bir yapılanma içine sürüklenir.
- Anormal aşırı antidemokratik seçim uygulamaları söz konusu olursa iç kargaşa ve çatışma ortamı doğar ve iktidar kavgaları ülkeyi bölünmeye götürür.
- Normal koşullarda düşeceğini gören iktidar, tek adam rejimi yerine parlamenter sisteme dönüş için girişimlere başlar ve bir orta yol bulmaya çalışır.
- İktidar, seçimlerin “normal ve demokratik koşullar altında yapılmasını sağlamak için tutum değiştirir”. Ancak çok büyük çoğunluğun “özlemini duyduğu” bu olasılığı sağlayacak anlayış bugünkü iktidarda yok. Aksine iktidar, eline geçirdiği gücü, kendi iktidarını sürdürmek için çıtayı yükseltmektedir.
SADECE İKİ SEÇENEK KALIYOR
İster sağcı, ister solcu, ister liberal, ister komünist, ister sosyal demokrat olsun insanların, legal ve örgütlü kurumların önünde iki seçenek kalmaktadır:
- Ya toplumcu ve katılımcı demokrasinin yanında yer alıp bu görüş ve tutuma sahip kişileri ve partileri destekleyecekler,
- Ya da siyasal İslamcı yapılanmaya bel bağlamış: vatandaşlık ve yurtseverlik yerine kulluğu, biadı kabul eden bir dünya içine kendilerini bağlayacaklardır.
Anketler, katı şeriatçı bir ilkel düzeni isteyenlerin sadece yüzde 7 düzeyinde kaldığını göstermektedir. Yüzde 80 dolayındaki bir çoğunluk ise katılımcı demokrasi, çağdaş ve uygar yaşam tarzı hattında toplanmaktadır. Seçimin de bu talebe yanıt verecek bir sonuç getirmesi işin olmazsa olmazıdır.
ENES KARA OLAYI BUNU GÖSTERMİYOR MU?
Enes Kara olayı bir projektör gibi doğruların ve yanlışların aydınlanmasına ışık tuttu. Pek farkında olmayanlar ve aptalı oynayanlar işin hangi noktaya geldiğini Enes Kara dolayısıyla gördüler. 19 yaşında bize veda etmek zorunda bırakılan Enes’i düşünürken, 55 yıllık akademik hayatı olan, elinden (ve tedrisinden) 30 binin üzerinde öğrenci geçmiş bir üniversite hocası olarak en fazla içi sızlayanlardan biri oldum. Salem Büyücüleri’nden Albert Camus’nün Veba’sına, Yaşar Kemal’in Çukurova ırgatlarından günümüzün Enes Kara’sına insanoğlu, hep bu kavganın içinde oldu... Birey-toplum etkileşiminde türlü çeşitli faşizmden katılımcı demokrasiye kadar... Evet, seçimlerde karar sizin, halkın olacak ve olmak zorunda...
