>Yıllardır birlikte çalmış, nice kayıt yapmış Argerich ve Kremer gibi büyük yorumcuların bir misyonu da çağdaşları ve az tanınmış bestecileri sunmak. İki ustanın geçen haftaki İstanbul konserindeki programlarında, kimilerin tanımadıkları Rus besteci Weinberg de vardı.

Geçen hafta piyanist Martha Argerich ve kemancı Gidon Kremer İstanbul’un müzik yaşamını taçlandırdılar. Beethoven’in 5. ve 8. sonatları, bis olarak çaldıkları Kreutzer’in son bölümü ve Piazzolla’nın Tanguano’su dinleyicinin ayaklarını yerden kesti. Kimileri tanımadıkları Rus besteci Weinberg’i yadırgadı. Oysa bu muhteşem ikilinin iğne oyası gibi işlediği Weinberg’in 5. sonatını ve Kremer’in çaldığı solo keman sonatını, önyargılarını bir yana bırakıp dinleselerdi, değişik bir tat alacaklardı. Argerich ve Kremer gibi büyük yorumcuların bir misyonu da çağdaşları ve az tanınmış bestecileri sunmak. Ünlülerin yorumuyla konser salonları az tanınanları da programa almayı kabul ediyor, yorumcu da besteciye saygısını kanıtlama fırsatı buluyor.
Yıllardır birlikte çalmış, nice kayıt yapmış Kremer ve Argerich ikilisinin bedenlerinde tek soluk vardı sanki. Yerçekimi ortadan kalkmış, müzik sanatı soyut varlığıyla çalanı da dinleyeni de kuşatmıştı.
Bu konserdeki sponsorlara dikkat çekmek isterim: Ne büyük bir holding, ne bir banka! İki müziksever hanım: Berrin Erengül ve Eva Barlas. Böyle bir konseri bize dinlettikleri için İKSV ile birlikte adları tarihe geçti.