Trabzonspor açısından şampiyonluk yolunda çok önemli bir viraj...

Beşiktaş açısından da yok olup olmama maçı.

Böyle olunca da mücadelesinin çok yüksek olması kaçınılmazdı.

Nitekim öyle de oldu.

Bordo Mavililer geçen hafta olduğu gibi bu hafta da maça 1-0 önde başladı.

Bu tür final maçlarında kolay bir şekilde öne geçmek büyük avantaj.

Tabi kullanabilirseniz.

Gol Beşiktaş'ın moralini bozmadı.

Tam aksine mücadele gücünü kamçıladı.

Siyah Beyazlılar maçın temposunu çok yüksek tuttu.

Sağlı ve sollu ataklarla rakip kaleyi abluka altına aldı.

Topu ceza alanı önü ve çevresine kadar başarıyla getirdi.

Ancak aynı başarıyı ceza alanı içinde gösteremedi.

Yakaladığı bir kaç pozisyonda da Uğurcan kalesinde devleşti.

Trabzonspor ilk yarıda sadece direndi.

Oyunu kendi yarı alanında kabul etti.

Hızlı hücumla gol aradı.

Guilerme ile yakaladığı pozisyon dışında hücumda çok etkisizdi.

Beşiktaş ikinci yarıda tempoyu daha da yükseltti.

Sergen Yalçın'ı kutluyorum. Oyunu mükemmel okudu.

Dönen topları kazandılar. Topu sadece kanatlara aktardılar. Yağmur gibi orta yaptılar. Özellikle Gökhan Novak'ı perişan etti. Siyah Beyazlılar'ın baskısı karşısında

Trabzonsporlu oyuncular bir ara nefes almakta zorlandı.

Karadeniz ekibi Sturridge ile uzun süre 10 kişi oynadı.

Hüseyin Cimşir'in maça Ecuban'la başlaması gerekirdi.

Bu arada ilerde top tutan, takımının hücümda çoğalmasını sağlayan, yaratıcılığı ile hücuma büyük zenginlik katan Nwakaeme'yi gözlerimiz çok aradı...

Beşiktaş kazanacağı bir maçı hücumda cömertçe harcadığı pozisyonlar yüzünden beraberlikle bitirdi.

Trabzonspor'un son dakikalarda golü bulma çabası Sörloth'la sonuç verdi. Altın değerinde bir puan kazandı...