Basın toplantısını yaparken bir ara gözleri doldu, yüzündeki gülümseme kayboldu...

“Ben de bir anayım!”

Tansu Çiller’den söz ediyorum...

Yeniköy’deki yalısında, TBMM Darbe Komisyonu üyelerine ifade vermiş, ardından gazetecilere 15 dakika boyunca kendini savunan bir konuşma yapmıştı.

Acemiymiş, yeniymiş, mağdurmuş, çete mete bilmezmiş o yıllar...

Şaşırmadım!

Doğu Perinçek’in Kaynak Yayınları’ndan çıkan “Çiller Özel Örgütü”, Uluslararası Susurluk Konferansı’na sunulan bildirilerden oluşan “Bütün Yönleriyle Susurluk” kitabının yeniden sayfalarını karıştırmaya başladım.

Susurluk Konferansı’na bildiri sunan tanıdık birçok ad vardı...

Doğu Perinçek, Enis Berberoğlu, İzzettin Önder, Hasan Fehmi Güneş, Fikri Sağlar, Sezen Öz, Jürgen Roth, Alpaslan Işıklı ve Tuncay Özkan gibi.

22 yıl öncesini anımsadım...

***

90’lı yılların başında Çetin Emeç, Turan Dursun, Muammer Aksoy, Bahriye Üçok, Diyarbakır’da Vedat Aydın öldürülmüş, 1992’de Musa Anter, 1993 başında Uğur Mumcu...

1993’te Turgut Özal’ın ölümü, Demirel’in Çankaya’ya çıkışı, Tansu Hanım’ın DYP Genel Başkanlığı ve ardından başbakan olması.

2 Temmuz 1993 Sivas kıyımı...

Bu arada Behçet Cantürk ve Savaş Buldan gibi Kürt işadamlarının öldürülmesi.

Milletvekili Mehmet Sincar’ın Batman’da vurulması.

Özgür Gündem’in bombalanması... Güneydoğu’da Kürt köylerinin boşaltılması...

Cem Ersever’in ortadan kaldırılması.

Gazi kıyımında 18, Ümraniye’de 3 kişinin öldürülmesi...

Uzun uzun anlatmaya gerek yok...

Perinçek’in kitabı, Susurluk Konferansı’na ilişkin raporlar, Soner Yalçın’ın “Binbaşı Ersever’in İtirafları” her şeyi apaçık anlatıyor.

Neden yazıyorum bunları?

Tansu Hanım, TBMM Darbe Komisyonu üyelerine şöyle dediği için:

“Yeniydim, çete nedir bilmezdim!”

***

Tansu Hanım 1995 seçimlerine değin DYP-SHP ortaklığında başbakan olarak, 1995 seçimlerinin ardından da Necmettin Erbakan’la birlikte yola devam etmişti: REFAHYOL hükümetinde başbakan yardımcısı...

1996’da Susurluk’ta “devlet içinde örgütlü silahlı güç” ortaya dökülünce ne diyordu Tansu Hanım:

“Bu millet uğruna, ülke uğruna, devlet uğruna kurşun atan da yiyen de her zaman benim için saygıyla anılır... Onlar şereflidir...”

***

Oysa işin rengi başkaydı.

PKK’ye karşı Hizbullah kurulmuş, Batman’da jandarma alay komutanlığında eğitilmiş, bu arada Eşref Bitlis’in uçağı düşmüş ya da düşürülmüştü.

Bu olayları yazıp çizen, üstüne giden pek çok meslektaşımız bugün Silivri zindanında yatıyor.

Mustafa Balbay’dan Soner Yalçın’a dek.

Susurluk’ta çeteler ortaya çıkınca “Aydınlık için bir dakika karanlık” eylemi başlatıldığında, Erbakan Hoca başbakan, Tansu Çiller başbakan yardımcısıydı.

Erbakan eylemler için “Gulu gulu dansı yapıyorlar” derken, Çiller eli kanlı canileri, devlet içinde yuvalanan çeteleri açık bir biçimde koruyordu.

***

O çeteler yani derin güçler bugün uykuda ama bir ıslık çalın, hemen uyanırlar.

Uğur Mumcu’dan Hrant Dink’e değin her baktığımızda tetikçiler bulunurken, asıl patron yakalanmıyor.

Yani duvardan bir tuğla çekilmiyor...

Ergenekon’da bir torbaya 20 ayrı dava doldurulmuş.

Aynı davada katiller de çeteler de var; Balbay, Tuncay, Hikmet Çiçek de, Hilmioğlu da, Başbuğ da...

Aslında Tansu Hanım, Erbakan Hoca her şeyi biliyordu.

Bugün ülkeyi yönetenler bilmez mi?

10 yılda neler öğrenmişlerdir neler!

***

Başa döneyim...

Öyle “Ufacıktım, tefeciktim, top oynadım acıktım” der gibi “Yeniydim, acemiydim, çete mete nedir, eroin işi nedir, faili meçhul nedir bilmezdim, darbe mağduruyum” demekle olmaz bu işler...

Yemezler!