Hani birkaç gün önce sormuştum, zaman mı geçiyor yoksa biz mi zamanın içinden geçiyoruz, diye...

Tepelerin aklığa atıldığı saatlerde, kaygıyla bakıyoruz çoğu kez.

Düş kırıklığına uğruyoruz...

Bunca ölümleri, kıyımları, kalleşçe kurulan pusuları, katliamları unutup sapla samanı ayırt edemiyoruz.

Fransız senatosundan geçen Ermeni soykırımını inkârı cezalandırma yasası, tepkiler, her konuda bilgi sahibi “malum kişilerin” yazıp çizdikleri, bakıyorum 1930’lara değin uzanıyor.

Üstü kapalı eleştiriler Mustafa Kemal Atatürk’e ve İsmet İnönü’ye yöneliyor.

Gördüğünüz gibi suçlular bulundu...

***

Oysa 1915 olayları bir savaşın ürünüdür...

Bernard Lewis bunu açık bir dille söylemiştir...

Prof. Dr. Taner Timur bakın bu konuda ne diyor:

“Tasarı saçma... Ancak Türk siyasetçileri ve milliyetçilerinin yanıtı fevri, duygusal ve ölçüsüz...

- Peki Cezayir soykırımını anımsatmak inandırıcı mı?

AKP’lilerin her fırsatta andığı Adnan Menderes, Cezayirliler özgürlükleri ve bağımsızlıkları için savaşırken Fransa’yı destekliyordu.” (Birgün gazetesi)

İşte böyle...

TV’lerde Fransa’daki yasadan yola çıkıp, Şeyh Sait isyanına değin işin rengini değiştirseler de gerçek bu.

Arkadaşlar en azından ünlü Fransız düşünür ve yazar Jean Paul Sartre’ın Cezayirlilerin yanında olduğunu öğrenseler iyi olur.

1915’te savaş vardı...

Savaş sürecinde oldu her şey... Bunu ünlü bilim insanı Bernard Lewis söylüyor, ben değil.

Kitapları Türkiye’de satılıyor, alıp okusunlar...

***

Yandaşlar, candaşlar, tosuncuklar; birilerini yalamaktan dilleri nasırlaştı...

Geçelim...

Liselerde askerlik derslerinin kaldırılması çok iyi oldu... Yurttaşlık dersi kitabına askerlikle ilgili bir bölüm konur, olur biter.

Bu tamam...

Tamam da o manşetler ne öyle:

“Okulla ilişkiniz kesildi komutanım... Apoletli eğitim tarih oldu...”

Apoletli eğitimin tarih olduğunu manşete çeken arkadaşlar, Prof. Dr. Mehmet Altan’a bile özgürlük tanımayıp yazılarına son vermediler mi?

AB kriterlerine göre askerlik dersleri kalkıyor ama hapishaneler gazetecilerle dolu...

Tanrı aşkına söyleyin, nerede ileri demokrasi, nerede özgürlükler?

***

Türkiye önce yakın tarihiyle hesaplaşmalı...

Ermeni soykırımı tezi ilk kez 1965 yılında geldi... 1915’in ellinci yılıydı...

O dönemin siyasetçileri, Taner Timur’un değindiği gibi içten üzüntülerini bildirip Ermenilerin acılarını paylaşsaydı, bu sorun çözülmez miydi?

Dar kafalı, kaba milliyetçi politikacılar... İnat ve boş gurur... Türkiye’yi küçük düşürücü duruma, yani bugünlere getirdi.

Fransa’nın sicilinin bozuk olduğunu bilmeyen yok...

Ya bizimki?

Hrant Dink cinayetinin yargı kararı ortada...

Erhan Tuncel salıverildi...

Peki kimin maşası Tuncel?

Önce jandarmanın, ardından polisin istihbarat elemanı...

Çok merak ediyorum, Türkiye demokratik bir hukuk devleti mi?

***

Bir ülkede güpegündüz öldürülen Hrant Dink’in tetikçileri örgütlü suça girmiyor; cebinde üç yumurta bulunan, parasız eğitim için pankart açan üniversiteli genç “terörist” olarak örgütlü suçtan yargılanıyor.

İstenilen cezalar da az-buz değil, en azı 15-20 yıl...

Faili belli ama bulunamayan cinayete kurban giden Musa Anter’in oğlu Anter Anter, 43 yıllık sürgün yaşamından sonra Türkiye’ye dönebildi.

1969 yılında Stockholm’de 1 Mayıs kutlamalarına katıldığı için yurttaşlıktan atıldı.

Neyse Başbakan Erdoğan’ın izniyle Türkiye’ye gelip 20 yıl önce öldürülen babasının mezarını ziyaret etti.

Bir de ne görsün, babasının kitapları Türkiye’de yasaklanmış...

Acısına yeni bir acı daha eklendi Anter Anter’in!

***

Bir sarmalın içindeyiz... Kaygıyla bakıyoruz olup bitenlere, düş kırıklığına uğruyoruz...

Zaman mı geçiyor yoksa biz mi zamanın içinden geçiyoruz?

Yanıt veremiyorum!