Birkaç ay önce Londra’daydım, üç günümü British Museum’a ayırdım. Çünkü şu hayatta en sevdiğim işlerden biri, her türlü uygarlıktan günümüze gelen muhteşem objelerin, muhteşem heykellerin karşısına geçip, “Bu muhteşem işleri nasıl yaptılar? Nasıl korudular?” diye kafa yormaktır.\n

Kitaplardan öğrendim ki, müzede tam 6 milyon parça varmış. 6 milyon obje, dünyanın her yerinden! Müzede gezerken kıskançlık duygum tavan yapmıştı. Güneş Batmayan İmparatorluk, gittiği her yerden, en güzelleri ülkesine getirmişti. Suriye’den, Mısır’dan, Çin’den, Özbekistan’dan, Türkiye’den…\n

Galatasaray Üniversitesi cayır cayır yanarken, kendi kendimi şöyle derken yakaladım: \n

“İngilizlere neden kızıyorum ki, iyi ki dünyanın en güzellerini ülkelerine götürmüşler. Çünkü korumasını biliyorlar.” Evet, korumasını biliyorlar, 6 milyon parçanın korunması için kim bilir ne kadar çok para harcanıyor, ne kadar çok senaryo üretilip önlem alınıyor. \n

Bir de AVM yaptıkça övünen kendimize bir bakalım. Bana göre Galatasaray Üniversitesi zaten yanacaktı. Çünkü yeri çok güzel otel olur. \n

Bırakırlar mı? Ancak bu yangın bal gibi önlenebilirdi. Şimdi duruma bir bakalım. \n

Birincisi, 11 Ocak 2010 yılında İstanbul İtfaiyesi Daire Başkanlığı, Beşiktaş’ta içlerinde Galatasaray Üniversitesi’nin de bulunduğu 50 binanın yangına karşı durumunu inceletmiş ve bir rapor hazırlamış. Rapora göre binada yangın pompaları yokmuş, sprinkler sistemi yokmuş ve elektrik sistemi yetersizmiş. Yani Galatasaray Üniversitesi yangın önlemleri, ulusal ve uluslararası yönetmeliklere tam olarak uygun değilmiş.\n

Böyle bir rapor hazırlanıyor ama iddiaya göre bu Galatasaray Üniversitesi yönetimine bildirilmiyor. Ancak yönetimin de durumu rapor etmek için üniversite içinde dolaşan itfaiyecilerden haberdar olması gerekir. Olmuştur da. Ama nedense üniversite öğretim üyelerinden Prof. Beril Dedeoğlu’nun olay sonrası anlatımında söylediği gibi, günde birkaç kez atan sigorta sistemine rağmen yönetim “Acaba bizim yangın önlemlerimiz yeterli mi?” diye itfaiyeden herhangi bir rapor istememiş.\n

Hepimiz için yangın korkutucudur, çünkü alevler asla bağışlamaz. Evimizde sigorta birkaç kez üst üste atsa ne yaparız? En yakın tamirciye ulaşıp, sigortalara ve elektrik sistemine baktırırız. Bu ne biçim yönetim ki, o muhteşem kitaplıktaki muhteşem tarihe rağmen bu kadar kayıtsız. \n

Ya da bu gündelik işler onların gündeminde değil, daha farklı gündemlerle; örneğin ODTÜ yönetimini protesto etmek gibi çok önemli işlerle uğraşıyorlar. Ya da makam arabalarıyla dolaşmayı pek bir seviyorlar.\n

Tamam olan oldu, yanan kitaplar geri gelmeyecek ama asıl sınav şimdi başlıyor. Herkesin neredeyse “Otel olacak” diye bahis oynadığı, yangından hasar görmüş bina, yeniden Galatasaray Üniversitesi olacak mı? Galatasaray olmakla, orada okumakla çok övünen kişilerin şimdi ellerini ceplerine atması gerekiyor. Hayır sadece o binalarda okuyanların değil, bu ülkenin değerlerini korumakla kendini sorumlu gören her Türkiyeli yurttaşın!\n

Mesela benim bir önerim var, öncelikle jest yapıp, rektörün, tüm bölüm dekanlarının makam arabalarını satıp, karınca kararınca ilk bağışları yapmaları gerekiyor. Birinci elden sorumlu onlar. \n

Bu arada itfaiye de inceleme yapıp rapor hazırladığı binaların sorumlularına bir an önce o raporları göndersin. Ve raporlarda belirlenen eksiklikler giderildi mi diye, bir zahmet denetlesin!.. \n

\n