Değerli dostlar “aşı” oldum; Dr. Hemşire M. Kolcu, büyük bir dikkatle iğneyi sol omzumun ucuna batırıverdi.

Büyük bir özveriyle görevlerini yerine getiren bu sağlık çalışanlarına, kısaca “Sağlıkçılara” biz ne diyoruz, daha doğrusu ne yapıyoruz?

İlkin, “Ankara Tabip Odası”nın, sağlık emekçilerinin “Özlük Hakları”nı istemek için yaptıkları “eylem”i, güvenlik güçlerinin sertçe engelleyip, Başkan ile bir “Yönetim Kurulu Üyesi”ni gözaltına aldığı belirtildi.

“Pandemi” nedeniyle, ülkemizde kamusal görevler en düşük düzeye indirildiği durumlarda bile, sağlık çalışanlarımızın hem “virüs” hem de “şiddet” ile savaşımlarını kesintisiz sürdürdükleri görülüyor.

Ne var ki değerli dostar, geçen yıl (2020) sağlık çalışanlarının ilk “altı aylık” süreçte, “117 şiddet olayı” yaşadıkları belirtildi.

Bu saldırı olayında dövülen, hakarete uğrayan sağlıkçıların “48”i “doktor”, “37”si “hemşire”, geri kalanlarınsa türlü alanlarda görev yapan “Sağlık Çalışanları” olduğu bildirildi.

Ayrıca olayların “19’u sözlü”, “94’ü fiili ve sözlü”, “dört olay” da “taciz” olarak belirdi.

Evet, “Sağlıkçılar”a uygun gördüklerimiz bunlar...

Öte yanda değerli dostlar, “24 Ocak”, “Uğur Mumcu”nun aramızdan koparılıp alınmasının “28. yılı”ydı.

Ankara’da, Karlı Sokak’ta evinin önündeki arabasına binip, çalıştırmak isteyince, patlayan bombayla katledilmişti...

Her yıl olduğu gibi “24 Ocak” günü, Uğur Mumcu sokağında evinin önünde yapılan tören, bu yıl CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’nun konuşmasıyla başladı. Şöyle diyordu:

“Uğur Mumcu medyanın bir lideridir, bir önderidir, bir aydınlanmacısıdır. Dolayısıyla bir Cumhuriyet değeridir!”

Kılıçdaroğlu’nun bu söylemi, bu değerlendirmesi kuşkusuz tam yerindedir.

Evet, “Uğur Mumcu bir Cumhuriyet değeridir!”...

Ve değerli dostlar, “Pandemi” dolayısıyla bu yıl anmayı, “Uğur Mumcu Araştırmacı Gazetecilik Vakfı (um:ag)”, yurttaşları evlerinde, akşam sekizde (20’de) mum yakmaya davet etti.

Kardeşim Ülkü ile birlikte mumlarımızı alıp balkona çıktık, “saat 20.00”de; az sayıda olsa da kimi balkonlarda yanan mumlar vardı...

Kadıköy’ün ünlü Bağdat Caddesi’nde de öyleymiş...

Uğur Mumcu’lar ölmez! Hep “var” olacaklardır!..

Değerli dostlar, gelecek hafta, cumaya buluşmak üzere!..