Türk ordusunda 362 general ve amiral varmış! Ama bunların 68’i cezaevlerinde imiş...

Bu bir sayı!..

Daha az ya da daha çok!..

Bildiklerimiz bu kadar!..

Ordumuzun nerdeyse üçte biri, donanmamızın yarıya yakını!..

Sen, ben, o, öteki beriki bu gerçekler karşısında ne yapıyoruz?

Düşünmek bile çıldırtıcı!..

Akla sığmaz bir gerçekle baş başa yaşamak mı?

Hangi Batı ülkesinde böyle bir şey görülmüş, yaşanmış, bir bilen var mı?

Kendi askerini tutsak gibi alıp Hasdal’lara, Silivri’lere kapatan bir yönetim, bir hükümet, bir demokrasi...

İlkel toplumlarda olur böyle şeyler! Hitler, Mussolini, Stalin gibi diktatörlerin ülkelerinde!.. Çoğunu gördük, yaşadık. Sonlarının neye vardığını da!.. Birinin cesedi Roma sokaklarında sürüklendi. Biri bir mahzende kendi canına kıydı, öteki ise daha bilinmiyor...

Bu kişiler de generallerini ve subaylarını egemenlikleri altına almışlardı.

Savaş, çarpışma, isyan, direniş, sonunda o ülkelerin acınacak bir duruma sürüklenişi...

Bizler seyrettik bütün bunları... Dikta yönetiminin nasıl sonuçlandığını, sonuçlanacağını...

Görevdeki generaller, amiraller hangi suçu işlemişler?

Darbe yapacaklarmış? Gel de inan!.. Darbe öyle beklentiyle olmaz, birden patlak verir...

Bu yüzlerce amiral ve general, bir o kadar da subay, darbe suçlamasıyla tutuklu... Şimdi terfi zamanı, ama içerde yatan subaylarımızın, generallerimizin halleri ne olacak? Ya terfileri durdurulacak ya da istifaya zorlanacaklar...

Bir millet kendi ordusuna kıyar mı? Bizimkiler gibi olan ülkelerde, belki!.. Ama ulusunu, yurttaşını, askerini, komutanlarını seven, sayan toplumlarda görülmedik bir durum.

21. yüzyılın ortasında dünyaya bir örnek verdik; kendi askerini tutsak sayıp hücrelere, koğuşlara kapatan bir ülke olmak!..

Bu acıklı halimizi de, dosta düşmana göstermekten çekinmemek, utanmamak...