Yıllardır yılın son yazısında köşemi ya keyifli bir öyküye ya da bir şiire ayırıyorum. Benim için bir tür gelenek oldu bu. \n
\nGrimm Kardeşler’in bazı masallarını şiir biçiminde yeniden yazmıştım. Bugün 2012’yi onlardan biriyle, “Yoksul Köylü”yle uğurlamak istiyorum.\n
\nDilerim, 2013 tüm dünya için daha mutlu geçer.\n
\n***\n
\nYoksul köylü ölmüştü,\n
\nGözlerini açınca\n
\nCennetin kapısında buldu kendini.\n
\n\n
\nBir de zengin adam bekliyordu sırada.\n
\n\n
\nBir melek geldi,\n
\nAçtı cennetin kapısını\n
\nAltın anahtarıyla.\n
\n\n
\nÖnce zengin girdi içeri,\n
\nBir bando sesi duyuldu ansızın\n
\nKapının arkasından.\n
\n\n
\nMarşlar çalındı,\n
\nŞarkılar söylendi,\n
\nSevinç çığlıkları attı cennettekiler.\n
\n\n
\nKapı yine açıldı sesler kesilince,\n
\nKöylü içeri girdi,\n
\nBir melek karşıladı onu,\n
\n“Hoş geldin köylü kardeş” dedi sadece.\n
\n\n
\nHani, nerede bando?\n
\nNeden söylenmiyor marşlar?\n
\nMelekler neden dans etmiyor?\n
\n\n
\n“Ne biçim iş bu?” diye bağırdı köylü.\n
\n“Zengin adam girince içeriye\n
\nŞarkılar söylediniz,\n
\nÇalgılar çalarak karşıladınız onu.\n
\nBen yoksulum gerçi,\n
\nAma dünyada kalmadı mı yoksulluğum?\n
\nHerkes eşit değil midir gökyüzünde?”\n
\n\n
\n“Eşittir,” dedi melek.\n
\n“Zengin de bir bizim için, yoksul da bir.\n
\nYalnız unutma köylü kardeş,\n
\nHer gün yüzlerce yoksul gelir cennete,\n
\nAma zengin dediğin yüz yılda bir gelir.”
\n
