İnsanlar keşke bazen kendilerini göründüğü taraftan değerlendirme ve ders alma şansına sahip olsalardı! Belki o zaman utanma veya yalan söyleme ayıbını az işlerlerdi!

Başlık garip gelmesin. Bizler bir hedefe kurgulanıp sadece onu konuşurken, yıllardır hiç ulaşamadığımız bir başarıyı harcadık bu hafta. Kadın Ritmik Cimnastik Grup Milli Takımımız Kiev’de ‘3 çember 2 labut’ aletinde Avrupa Şampiyonu oldular. Tüm kızlarımızı geçmişte büyük mücadele edip okul ve akademide yaptığım çalışmalarla sahiplendiğim günlerde, çektiğim sıkıntıların boşa gitmediğini bana ve ülkemize yaşattılar. Tebrik ve alkışlarım sadece onlara değil eğiticilerine de aynı zamanda. Başarılarının devamını dilerim. Korona günlerimizde onlarla onur duyarken ilaç gibi bir “sedatif etki” yaşadık. Bayrağımızı göndere çıkartan harika bir tablo yarattınız!

Bu hafta hepimizi şaşırtmayan kulüpler batağındaki Beşiktaş’ın; kendi “öz kaynağının” mazideki düşüncesine, tam anlamıyla sahip olmasalar da Sergen Yalçın ve “ters motivasyon” psikolojisi ile var olması Lady Godivan’ın “Atındaki Çıplak” mesajı kadar nettir! Siz siz olun bir canlıyı asla köşeye ve çaresizliğe sıkıştırmayın. Bir anda karşınızda canavar olurlar! Hataları değil, kişiliğini oluşturmamış hakem eksiklikleri, onları 10 kişi kalsalar da ezeli rakibi karşısında tarihi başarı kazanmasından alıkoyamadı. Atiba’nın önderliğinde yeni bir süreç yaşayan Beşiktaş, boş olsa da tribünler, zor günlerin takımı olduğunu ve maziden gelen sorumluğunu yaşadı ve yaşattı. Başakşehir ve Fenerbahçe galibiyeti önemlidir ve geleceğin ufkudur!

Programlarına hakem ile başlayan ve bitirenlerin yorumların katılmıyorum. Hatta VAR’ın dahi etkisini önemseyenlere futbolun kendi doğası içinde oynanmasını tercih ederim. Yanlışı doğrusu bize futbolu sevdirirken unutulmaz yıldızların da beynimize kazındığını yaşadık. Maradonalar, Peleler, Messiler, Cruyfflar, Ronaldinholar, Stanleyler, Matheuslar, Yasinler, Turgaylar, Metin Oktaylar, Lefterler, Baba Hakkı ve Baba Recepler, Beckenbauerler hiç aklımızdan çıkmasa da üç büyüklerin aralarında oynadıkları maçları, güzelliklerini ezeli heyecanını unutamayız! Bu gerçeği değiştirmek isteyen bir ortam var. Pandemi gibi kuşatıldık adeta. “Cıvık ve rutubetli” haberler, yalan, kulaktan dolma algılar, gerçekleri boğuyor. Sadece borsa gibi kendini mal haline getiren endüstriyel futbol ve nemalanan çarpıklık FIFA tarafından dahi önemsenmezken batık kulüp gerçekleri ile kendini inkâr ediyor.

Kızlarımız bizim yüz akımız oldular. Beşiktaş 10 kişi ile tarih yazdı ve hakemlerin “mahalle kavgasına” neden olacak penaltı ve faul düdükleri canımızı sıktı.

Olsun! Spor güzeldir. Çünkü terimiz akıyor ve ruhsal gerçeği unutuyorken yeniden hatırlayacağımız nostalji bizi silkeledi ve Maradona’yı kaybettik. O bir yıldızdı! Sahada ve futbolda abide idi ama örnek olurken hatalarını da unutturmayan bir yıldızdı! Kendi şahsi sorunları olsa da biz onu “Tanrının eli ile” hatırlarken VAR’ın olmamasını onun şansı olarak düşüneceğiz!