Şu anda elimde sihirli bir değnek olsa ne yapmak isterdim biliyor musunuz? Pıt! Şike suçundan tutuklu bulunan bütün futbol adamlarını salıverirdim. Ah! Dikkat edin. ‘Şike suçu’ dedim. Diğer suçlardan içeride olanları bunlarla karıştırmayın. Onlar farklı... Sonra.. Bunların yargılamalarına tutuksuz olarak devam ederek, suçluların suçsuzlardan ayrılmasını isterdim ama.. Hüküm yeseler bile cezalarını ertelerdim. Onlara birer ihtar verip, alınlarına ‘şikeci’ damgasını vurarak hepsini evlerine yollardım. Giderken de “Bir daha sizi sporla ilgili hiçbir işin içerisinde görmek istemiyorum” diyerek kulaklarını çeker ve onlara, FIFA’nın istediği ‘ömür boyu men’ cezasını verirdim.

“Herkes suçunun cezasını çekiyor, bunlar neden çekmesinler?” diyeceksiniz şimdi. Haklısınız ama bunların birçoğu Sporda Şiddetin Önlenmesine Dair Yasa’nın yayımlamasından önce suç sayılmayan (ve hatta, bazı çevrelerde yöneticiler için gurur meselesi olan) bir ayıp nedeniyle içerideler. Bugün Fenerbahçe ve Beşiktaş için yapılan suçlamaların benzerlerini her kulübün tarihinde bol bol bulabilirsiniz. Tencere dibin kara, seninki benden kara!

Ah! ‘Tencere’ deyince.. Az kalsın unutuyordum. Pıt! O Ünal Aysal denilen ‘acemi’yi geldiği yere yollardım hemen. Be adam! Sen Türk futbolunun en önemli toplantısına katılma, oraya asbaşkanın Ali Dürüst’ü yolla... Sonra.. Kulüpler Birliği’nin deklarasyonuna imza atan asbaşkanını çiğneyip geç ve saçma sapan beyanlarla ateşin üzerine benzin dök. Yahu acemi! Temizlikten söz etmeden önce kendi kulübünün geçmişine bir baksana sen. Sonra... Eğer söylendiği gibi şu para işlerinden iyi anlıyorsan, Fenerbahçe’nin küme düşürülmesinin Galatasaray Kulübü’ne vereceği maddi zararları hesapla. Neyine yaradı federasyona saldırmak? Çevrendeki üç beş goygoycunun ‘Tarihe Fenerbahçe’yi kurtaran başkan olarak geçeceksin’ dolduruşuna gelip fırlayıverdin ortaya. Bırak bu işleri Başkan! Seni oraya Galatasaray’ın parasal işlerini düzene sokman için getirdiler. Futbolun yırtık şortundan çıkman için değil...

Futbol, şort, mort, hop ve pıt! Sen de dilini yut acemi Federasyon Başkanı. Kriz böyle yönetilmez!

Cık cık! Belki de boş yere kullandık sihirli değneğimizi. Onunla işimiz bitmemişti henüz. Masalımıza geri dönelim biz. İşimize bakalım... Pıt, pıt, pıt! Şikeye karışmış tüm kulüplere birer ihtar verip, liglere devam ederdim. Masal bu ya.. FIFA’ya da unuttururdum tüm bu olanları. Sihirle, büyüyle “Yokmuş bizde şike diye bir şey” yalanına inandırırdım tüm dünyayı. Hokus pokus! Temiz toplummuşuz biz... Ve.. Aa! Turgay Demirel neden kayboldu birden bire ortadan?

Neyse! Onu da bulup karşıma oturtur ve hepsine birden ‘Bugün sihirli değnek miladı beyler!’ derdim. Sporda Şiddetin Önlenmesi Yasası’nın yayımlandığı Nisan 2011 tarihindeki gerçek miladı ‘pıt’layarak bugüne aldığımı söyler, bundan böyle af çıkmayacağını da garanti ederdim bizim Makyavelist uyanıklara, şikecilere, şiddetçilere, dalaverecilere, kulüp başkanlarına, yöneticilere, menajerlere, federasyon başkanları ve çalışanlarına, futbolculara, basketbolculara, voleybolculara, amigolara, iddiacılara middiacılara...

Ne yazık ki şu anda benim elimde öyle bir değnek yok. Bu durumda, içim acıyarak Temel fıkrasını anımsamaktan başka bir şey gelmiyor elimden. Hani... Temel’i idam sehpasına götürürken son arzusunu sormuşlar da bizimki ‘Bu bağa ders oldi’ demiş ya.. İşte o... Yazık! Sporumuz bu duruma düşmemeliydi..