Her gün yeni bir sürpriz yaşıyoruz. Önceki gün Tuncay Güney sürprizi yaşadık, bütün Ergenekon fırtınasının altında yatan adamın çarşamba günü önce poliste verdiği ifade, ardından devletin televizyonunda, Kanada’dan yapılan bağlantı ile gazetecilerin sorularını verdiği, daha doğrusu vermediği cevapları izledik.

Herhalde davranış bilimleri uzmanlarının da yakından izlemeleri gereken bir olay ile karşı karşıya bulunuyoruz.

Tuncay Güney’in ifadeleri üzerine sanırım kamuoyu da şu soruyu sormuştur:

- Bütün bu hengâmenin altında yatan, bütün bunlara neden olan adam bu mu?

Gerçekten görünüş o ki, Tuncay Güney ve ifadelerini çekince ortada bu davanın iskeleti kalmıyor. Bu davanın yapıştırıcısı olan Tuncay Güney ile polisteki ifadeleri ve gazetecilere cevaplarını görenlerin davanın ciddiyetine ne kadar inandıkları sorusu ortada.

Ama Savcı Zekeriya Öz ona çok inanıyor. Baksanıza, devletin istihbarat birimlerine sorulması gereken soruları Tuncay Güney’e soruyor.

***

“Acaba, PKK’nin ortaya çıkışı ile Yalçın Küçük arasında bir bağlantı var mı” sorusunun sorulması doğal, ama sorulacak yer devletin istihbarat birimi olmalı.

Bunları bırakacak, Tuncay Güney gibi geçmişi şaibeli, şu anda neyle geçindiği belli olmayan, ruh hali inceleme gerektiren bir adama bu soruları soracak ve ondan aldığın yanıtları kanıt olarak kullanacaksın, sonra da herkesin bu davanın ciddiyetine, yargının tarafsızlığına ve adaletine güvenmesini isteyeceksin.. bu olabilecek şey değil.

Bütün bunlar olurken, eski başbakanlardan Mesut Yılmaz’ın, basında zaten yer alan, fısıltı gazetesinde ise manşete çıkmış olan F tipi örgütlenmeyi dile getirmiş olması, bu konudaki kaygıların daha da artmasına neden oluyor.

Bu kaygı ve korkuların karşısına askeri darbe kâbusu çıkarılıp konuyor.

Kısa süreli ve de şaibeli “demokrasi!” geçmişimiz, işler karışınca, bir iktidar boşluğu doğunca ya da Demokrat Parti’nin 1960’taki “Tahkikat Encümeni” uygulamasında olduğu gibi, iktidarın dizginlerini ellerinde tutanların diktaya yönelmeleri halinde, askeri darbelerin rejime ara verdiklerini gösteriyor.

***

Askeri darbe korkusu, demokrasimizin ezberlerinden biridir.

Bugün yaşananlara baktığımız zaman, eski askeri darbelerdeki unsurların önemli bir bölümünün bir araya geldiğini, hatta bugünkü olayların geçmişteki kritik dönemleri bile geride bıraktığını görüyoruz.

Ama hemen söyleyeyim. Bugün için bir askeri darbe olasılığı yoktur.

Askeri darbelerin hiçbir işe yaramadıkları artık birçok çevre tarafından anlaşılmış bulunmaktadır. Askeri darbe olamamasının nedenlerinden biri budur.

Ayrıca, şimdiye dek olanlar göstermiştir ki, ABD’ye karşı veya karşın askeri darbe olmaz.

Bugün Türkiye’deki iktidarın destekçileri ABD başta olmak üzere, tüm “İtilaf Devletleri”dir.

Bu durumda hiç merak etmeyin askeri darbe olmaz.

Ama bu olgu size “Hiç korkmayın!” dememe yine engel. Çünkü askeri darbe olmaz demek, darbe olmaz anlamını taşımıyor.

Aslında askeri darbe olmaz ama, daha beteri İslamo-faşist bir sivil darbe şu anda olmaktadır. Yaşadıklarımız da onun parçalarıdır.

Evet askeri darbe olmaz demek, darbe olmaz demek değil. Sivil darbe olabilir ve de oluyor. Ve de çok korkuyorum! Bu demokratik bir korkudur.

asirmen@cumhuriyet.com.tr