Sevgili,
Öyle insanlar vardır ki ilginç olaylar, garip yanıtlar, değişik tipler, şaşırtıcı rastlantılar hep gidip onları bulur. Önce rastlantı sanır, fazla üzerinde durmazsın. Ama bir süre sonra bu rastlantılar ve onlara muhatap olan kişinin yapısı dikkatini çekmeye başlar, sezer gibi olur, sonunda kesinlikle anlarsın, bunlar ve benzerleri hep o kişinin başına gelmektedir. Bunun nedeni de olaylara muhatap olanın kişiliğinde yatmaktadır. Onda bütün bunları çeken bir şeyler vardır.
Melih Cevdet Anday, bir bahar gecesinin geç sayılabilecek saatlerinden birinde Karaköy iskelesine giderken, “Bir lira versene!” diye yolunu çeviren birine, “Vereyim de şarap al (Bir liraya şarap alınabilen mutlu zamanları anımsıyor musun?) değil mi??” karşılığı üzerine “Ne sandıydın ya!” diye yanıtlamasına çok keyiflenip “Al öyleyse sana 2 lira” dediğini anlatırken dayanamayıp atılmıştım:
- Melih Cevdet Bey size bilmem olağan mı geliyor ama bilin ki tesadüf değil, böyle şeyler hep sizin başınıza gelir.
***
Güldü, anlatmasını bitirince ekledi:
- Bir eski dostum var. O da sizinle aynı kanıda, hatta bir gün bir deniz kasabasında sandalda genç bir hatunla baş başa yakaladığımda, daha ağzımı açmaya fırsat vermeden kendi sandalından benimkine seslenmişti:
- Melih görüyor musun bak dediğim gibi, hep senin başına geliyor.
Her ne kadar, deniz ortasında genç bir hatunla bir sandalda tek başına izaha muhtaç bir şekilde yakalananın kendisi olduğunu, dolayısıyla benim başıma değil, kendi başına geldiğini anlatmaya çalışsam bile üstelemişti:
- Yok yok! Senin başına gelir, senin!
O günden bu yana ne zaman bir yerde karşılaşsak mutlaka bana takılır.
- Görüyorsun hep senin başına geliyor Melih!
Ben de bunu anlattığında olayları mıknatıs gibi üzerine çekme özelliğine inandığım için arkadaşına hak vermiştim:
- Haklı Melih Bey hep sizin başınıza geliyor gerçekten.
- Ne benim başıma gelmesi. Sandalda yakalanan oydu, onun başına gelmişti, onun diye itirazlarına kimse kulak asmamıştı.
Sonra aramızda latife konusu olmuştu bu. Arada takılırdım “Hep sizin başınıza gelir Melih Cevdet Bey” diye.
Olay arkadaşının başına gelmiş olsa Melih Bey’in kişiliğindeki o mıknatıs çekiyordu alışılmış dışındaki rastlantıları.
Melih Bey’in hayatındaki iki küçük anekdot ile anlatmaya çalışayım meramımı.
***
Melih Bey’in de ünlü avukat Gülçin Çaylıgil’in de Moda’da oturdukları bir tarihte, askeri dönemlerden birinde, bir gün sıkıyönetimi solcuları toplarlarken askeri araç önce Melih Bey’in evine gitmiş, onu almış, ardından da Gülçin Hanım’ın evine gitmişler, ünlü savunmacının sıkıyönetim aracına binmesini pencereden izleyen annesi Melih Bey’i de araçta görünce seslenmiş: Siz de mi oradasınız Melih Bey? Ah ne sevindim, ne sevindim bilemezsiniz.
Bir de Paris’te kültür ataşesi olduğu dönemle ilgili bir olay.
Canının sıkkın olduğu bir gün mutat olarak yazılarını yazdığı Wagram’daki kahvesine gitmiş, her zaman kendisine servis yapan garsona o gün bir şey içmeyeceğini yalnızca su istediğini söylemiş, yazısını yazmaya koyulmuş. Bir süre sonra, küçük masanın üstündeki Ricard su şişesi, kâğıtların itmesiyle yere düşüp kırılmış, garson hemen seğirtmiş, Melih Bey mahçup olmuş. Surahinin parasını ödemeyi önermiş, garson şiddetle itiraz etmiş:
- Söz konusu olmaz mösyö, siz bizim değerli müşterimizsiniz. Yalnız söyleyin size içecek ne getireyim, görüyorsunuz su hiç yaramıyor.
Ya da sigara, içki, kumar gibi kötü alışkanlıkları olmayan, sağlıklı yaşam sürmeye özen gösteren albay dostlarının 50’li yaşların başlarında pattadak gidivermesi üzerine ahbap doktorun açıklamakta aciz kalıp, “Hüsnü istimalden gitti” (iyi kullanımdan) demesi ancak Melih Bey’’e yakışan absürdün mantığı değil mi?
Gel de “Melih Bey hep sizin başınıza gelir!” deme.
Melih Cevdet Anday konusunda daha anlatacak çok şey var.
