Cumhuriyet Bayramı’nı kutlamak isteyen halka karşı polisin kurduğu barikatların aşılması üzerine, bunların kaldırılması emrinin Çankaya’dan mı geldiği sorusu, siyaset sahnesine bomba gibi düştü.

Bu konuda Cumhurbaşkanı ile Başbakan’ın açıklamaları değişik yorumlara yol açtı.

Sayın Gül’ün barikatların kaldırılması yolunda açık bir talimat vermediği ortaya çıktı.

Ama Cumhurbaşkanı bütün valiliklere dikkatli davranılması yolunda bir uyarıda bulunduğunu, bunun da kendi yetkileri içinde olduğunu açıklamaktan da kaçınmadı.

Başbakan’ın çift başlılık açıklamasının tonu da kimi çevrelerde Tayyip ve Abdullah Beyler arasında görüş ayrılıklarının olup olmadığı sorusunun sorulmasına yol açtı.

Cumhurbaşkanı ile haftalık, mutat görüşmesi için, Çankaya Köşkü’ne çıkan Erdoğan şu açıklamasıyla gergin havayı yumuşattı:

- Cumhurbaşkanı ile aynı şeyi söylüyoruz.

Başbakan Çankaya ile aralarında bir çekişme yaratmak isteyenlere de şöyle seslendi:

- Bizi birbirimize düşüremezsiniz.

***

Bu arada CHP Genel Başkan Yardımcısı ve Parti Sözcüsü Haluk Koç da devletin doruğundaki bu iki politikacının genetik kodlarının aynı olduğunu söylerken aralarında köklü bir görüş ayrılığının oluşması olasılığının zayıflığını vurguluyordu.

Çok ayrı gerekçeleri de olsa, hem Başbakan hem de Haluk Koç haklıdırlar.

Bu haklılık, devletin iki doruğunun sakinleri arasında, bir sürtüşme olmadığı anlamına gelmiyor.

Tayyip Bey’in başkanlık sistemine gidilmesinden ve bu düzenlemenin yaşama geçmesinin ardından Çankaya’ya tırmanmak istediği, bu projede Sayın Gül’e tatmin edici bir yer olmadığı herkesçe bilinen bir gerçek.

Genç sayılabilecek bir yaşta, Sayın Gül’ün aktif politik yaşamdan gönül rızasıyla çekilmesini beklemek gerçekçi değil.

Cumhurbaşkanı’nın çeşitli vesilelerle yaptığı ya da yaptırdığı açıklamalar üstü kapalı bile olsa, bu hoşnutsuzluğun belirtilerini ortaya sermektedir.

Barikat tartışmasında iki tarafın üslupları da bir sürtüşmenin varlığını kanıtlıyor.

Ancak, burada önemli olan Sayın Gül ile Tayyip Bey’in birbirlerine bakış açılarından çok, durumun açık bir siyasi çekişmeye dönüp dönmeyeceğidir.

Bunun olabilmesi Sayın Gül’ün çatışmadan kârlı çıkacağını düşünmesine bağlı.

***

Geçen gün o cenaha yakın bir gazeteci dost şunu sordu:

- Tayyip Bey, Çankaya adaylığını açıkladığında Sayın Gül “ben de adayım” diyebilir mi, derse de kazanma şansı olur mu?

Bu soruya şu anda olumlu yanıt verebilecek kimse bulunduğunu sanmam.

Ancak unutmayalım ki, konunun gündeme gelmesi 2014’te olacaktır.

Bugün rakipsiz olarak görünen Tayyip Bey, o zamana kadar çözüm vadesi çoktan gelmiş sorunlar karşısında başarılı olamadığı takdirde, Abdullah Bey karşısında yine aynı şansa sahip olabilecek mi?

Siyasette iki yıl çok uzun bir süredir ve Türkiye gibi ülkelerde böyle bir süre için öngörüde bulunmak güçtür.

Gayelerini yaşama geçirme açısından Tayyip Erdoğan’ın çok başarılı bir siyasi figür olduğu kimsenin yadsıyamayacağı bir gerçek. Ama kendisine bugüne kadar yardımcı olmuş olan gerginlik politikalarının artık Başbakan’a yarardan çok zarar verdiği ve karşı karşıya bulunduğu sorunların üstesinden gelmesini imkânsızlaştırdığı, bir anlamda artık onun için sonun başlangıcına gelindiği söylenebilir.

O zaman doğacak boşlukta, “birinci adamlık” için bugün fazla şansı görülmeyen Abdullah Gül’ün çok iyi bir aday olacağını söylemek çok mu yanlış?

\n