Geçtiğimiz cumartesi günü Şişli’deki merkez binamızda Hatay Büyükşehir Belediye Başkanı Lütfü Savaş’ı misafir ettik. Aynı zamanda Hatayspor’un Onursal Başkanı olan Savaş’ı gazeteden Başakşehir’le yapacakları maça, “Vurduğunuz gol olsun” sözleriyle uğurladık. Biliyorsunuz Hatay deplasmandaki maçı 5-1 gibi farklı bir skorla kazandı. Şimdi Hatay’dayım, Fenerbahçe maçını izlemek için. Maç öncesi iade-i ziyaret yapıyorum, Lütfü Savaş’ın makamındayız. Başkan Savaş otele uğurlarken aynı sözleri duymak istiyor, bu kez ağzımdan, “Hak eden, iyi olan kazansın” cümlesi dökülüyor... Kaldığım otelden stada giderken caminin, kilisenin ve havranın, üç medeniyetin buluştuğu caddeden geçiyoruz... Fenerbahçe Başkanı Ali Koç’la yenilen dostluk yemeği, verilen sıcak mesajlar arasında Fenerbahçe kongre üyesi de olan Lütfü Savaş’ın Hatayspor sevgisini şöyle not etmişim: “Hatayspor sevdamız çocukluğumuzdan başlar. Zengin ailelerin çocukları değiliz. Çoğu zaman stada giremezdik biz. Kale arkasında ağaç vardır, o ağaca çıkar, maçı seyredersiniz. Kale arkasında bir kapı vardır. O kapının deliğine gözünüzü dayar izlersiniz. Orası dolduysa kapının altında hafif çukurluk vardır, yatarsınız oradan izlersiniz.”

Yeni stadyum yakında bitecek... Maç eski sahada... Kentte bahardan kalma bir hava... Lütfü Savaş’ın anlattığı kale arkasındaki o kapı ve delik hala duruyor, Mesut Özil yedeklerle ısınıyor. Ve Hatay’da büyük heyecanla beklenen maç başlıyor...

Sezonun ilk yarısında, Kadıköy’de 9 kişiyle Fenerbahçe’ye teslim olmayan Hatayspor’un gardı, erken yediği golle düşüyor. Yeni transfer Osayi, dar alan becerisi ve Thiam’a attırdığı goldeki mücadeleci yapısıyla, Sarı-Lacivertlilere çok şey katacağının sinyallerini şimdiden veriyor. İkinci bölümde Hatayspor dinamik görüntüsüyle, skor üretmek adına Fenerbahçe yarı alanında baskı kurarken, kendi kalesine attığı talihsiz bir golle fark 2’ye çıkıyor. Ara transferin en çok konuşulan isimlerinden Boupendza, attığı müthiş golle hem skoru belirliyor hem de krallıktaki iddiasını sürdürüyor.

Fenerbahçe ikinci yarısı zor durumlara düştüğü deplasmandan üç puanla dönüyor... Tribünde yanımda oturan Hataysporlu bir yönetici yüksek sesle “Bizi Fener değil Altay yendi” diyor. Gerçek mi bu tespit, gerçek... Ancak ne var ki futbolda kazanan haklıdır... Fenerbahçe, 67 numaralı formasıyla ilk lig maçına çıkan, ayağı bir bilemedin iki kez topla buluşan Mesut Özil’le İstanbul’a “liderlik koltuğunda mesut” dönüyor... Benim ise aklım ikinci yarıda Altay’ın koruduğu kale arkasındaki kapıdaydı... Sanki o kale arkasında bu kez bir Hataylı küçük çocuk değil, “Gol yemeyelim” diyen küçük bir Fenerbahçelinin tılsımı vardı!..