Yer gök kutu...
Karım “Suratın kutuya benzedi” dedi...

*

O bayram kutu geldi, “Bunu açma, Salimlere götürelim” dedim...
Sonra ben ucundan açıp baktım...
Yeniden bağlayamayınca, öbür kutunun yeşil fiyongunu kesip buna yapıştırdım, oldu...
Gittiğimizde sehpanın üzerine bıraktık...
“Niye zahmet ettiniz” dediler...
Biz kutuya bakarak:
“Size layık değil ama” dedik...
(.........)
Bayramın üçüncü günü yengemler geldi...
Kutu getirmişler...
Sehpanın üzerine bıraktılar...
Kurdelesi kırmızı, fiyongu yeşil...
Bizim kutu...
Demek ki bizden çok dolanmış...
“Niye zahmet ettiniz?” dedik...

*

Gittiler, kutuyu alıp çıktık yola...

*

Kutu deyip geçmeyin...
Etkileyicidir...
Şu ayakkabı kutusu diyelim...
Son darbeyi askerler yapamadı da, kutu yaptı...

*

İfadedir kutu...
On senedir yaza yaza ne mal olduklarını anlatamadık...
Kutu güzel anlattı...

*

Gizemdir...
Piyango bileti gibi, al koy bir yere...
“Ya çıkarsa” yerine, “Ya dolarsa” diye bekle...

*

Umuttur...
Fransız Devrimi toplarla, Rus Devrimi emekçilerle, Çin Devrimi çiftçilerle yapıldı...
Bakarsınız, Türk devrimi ayakkabı kutusu ile...

*

Sürprizdir kutu...
Meydanlarda karşısına çıkacaktır ustanın...
Usta gittiği her yerde bakacak ki; kutu...

*

Hadi kutu...
Gözümün nuru...