Yavaş yavaş dalgalara dönüşen içerideki ölü dalgalar, dışarıda esen büyük fırtınayla birlikte RTE yönetimindeki tekneye vuruyor, vuruyor.

Sandık simidine sarılmış; \ngüvertede tsunamiye dönüşen dalgalara meydan okuyor.

Birer birer ufuktaki düşleri yitiyor.
Başkanlık düşünü bir türlü dolaba kaldırdığını itiraf edemiyor.
Her dediğine hukuksal, siyasal nedenler uyduran, örneğin başbakan yardımcılarından Bekir Bozdağ ile AKP’yi, tabii parti patronunu korumayı gerçeklere yeğleyen bol çeneli parti sözcüsü Hüseyin Çelik bile...
....halkın patronlarını başkan görmeyi reddettiğini saptayan anketlerden, akil adamlar raporlarından sonra, RTE’nin başkanlığa ne kadar yakıştığını yinelemekten artık vazgeçti.
H. Çelik, içeriden dışarıdan RTE’ye yönelik eleştiri dalgalarını göğüslemeye çalışıyor.
Neymiş yani, Oscar ödüllü olmak; Times’ta yayımladıkları ilanda Başbakanımızı eleştiriden öteye suçlamaya varan ifadelerle karalamalara hak kazandırır mı, diyor.

İçeride dışarıda istemedikleri ölçüde eleştirildi mi, kaleme sarılan, sıfatı da Başbakan Danışmanı Prof. Akdoğan da aynı kafileye katıldı.
Aydınlar ilanını hezeyan diye tanımladı.
Sevgili başbakanını karalama kampanyasını, sanki 76 milyon birey topyekûn RTE’yi sevmek zorunda imişçesine ifadelerle, ünlülerin yönetim tarzını diktatörlere benzettikleri saptamalara fena halde bozuldu.
Ekranlarda ilanı imzalayanların Türk toplumundan nefret ettiklerini söyledi...
Oysa, 500 dünyaca ünlü sanatçı, roman yazarı, yönetmen; zorba, polisiyle halkına saldırarak ölümlere yaralılara yol açan Gezi Parkı’na katılan milyonlarca insana uyguladığı orantısız şiddeti eleştiren, ülke yönetimini Hitlervari metot ve uygulamalara benzettiklerini vurgulayarak...
....RTE’nin gerçek yüzünü dünya kamuoyunun ilgi ve bilgisine sundular.

Şimdi AKP’nin RTE’yi savunmakla görevli sözcülerine sormak lazım:
Uluslararası ünlü 500 sanatçının yazdıklarını, Çin’den Maçin’e dünyada milyarca insan mı duyar, inanır, sindirir yoksa...
...sizlerin iç kamuoyuna seslenen, medyanın tümünün korkudan yer veremediği bu ilandaki gerçekçi saptamalar mı; ne ki kendinizi, RTE’yi tatmin etmekten öteye geçemeyen aşağılayıcı açıklamalarınız mı ses getirir?
Oysa, şöhret alanında Gandhi’nin yaşamını anlatan Oscarlı sanatçı Ben Kingsley ile Sean Penn gibi yıldızlar kadar bile dünyada ün sahibi değil RTE!
Nerede kaldı: Ün açısından imza sahibi 500 sanatçı, roman yazarı, yönetmenle yarışabileceği?
Güldürmeyin insanı!

ABD dahil, dünya demokrasileriyle etkili kamuoyunun RTE’yi gözden çıkardığının hâlâ farkında değil.
Halkın ne dersem, ne yaparsam maşallah daha daha diyeceğine kendini inandırmış; oyları düşse de yine iktidar olacağına kaptırmış kendini...
İçeride yiten itibarının dışarıda da artık değer taşımadığını kabul etmek istemiyor.
Muhalefet, hele büyük Kürdistan hayali ile yaşayanlar hâlâ RTE’nin özgürlükleri yeni aşamaya taşıyacağı sanısıyla hükümetin hazırladığı demokratikleşme paketine umut bağladılar.
İçeriğini Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç açıklayıverdi.
Dağ fare doğurdu.
BDP seçim barajının yüzde 7’ye, CHP yüzde 5’e inmesini bekleyedursunlar, baraj yüzde 10’daki sabit yerini koruyacak.
Yırtın dur. Milletvekillerinin tahliyelerini sağlayacak düzenleme ile yasal toplumsal özgürlüklerin genişleme umudu da çöp sepetine!..

“...Sende cevher var imiş herkes ne bilsin? / Kimler böyle züğürdün huzurunda eğilsin... (Namdar Rahmi Karatay)”