\n

İki gün önce Bursa’da katıldığım törensel bir toplantıda kürsüde konuşan AKP Milletvekili Canan Candemir Çelik’i dinliyordum. Sözü bir ara tutuklu gazetecilere getirdi ve aynen Başbakan gibi o da söz konusu gazetecilerin “gazeteci” olmadıklarını, meslekleri nedeniyle değil, çok başka suçlardan tutuklandıklarını söyledi. Kendi hukukçu kimliği ve kadınlığıyla bağdaşabilir bulsa belki o da Devlet Bakanı Egemen Bağış gibi tutuklu bulunan 105 gazetecinin ırz düşmanı, banka soyguncusu olduğunu söyleyecekti.\n

O konuşurken dinleyiciler arasında fısıldaşmalar, gülüşmeler başlamıştı. Arkamda ayakta duran biri yanındaki arkadaşına, “Mitoman bunlar” dedi. Arkaya dönüp “Yok,” dedim, “mitoman değiller”. Baktım adam ısrarcı, “Tamam” diyerek kestim, “sonra konuşuruz”.\n

Milletvekili, fısıldaşmalar, gülüşmeler arasında konuşmasını bitirdi. Tam oradan ayrılacaktım ki “mitomani ısrarcısı” adam koluma yapıştı. “Niçin değiller, beyefendi, açıklar mısınız?” Bu tür davranışlar hoşuma gitmez, ama tartışmayı başlatmış olmamın sorumluluğuyla açıklamaya çalıştım.\n

***\n

“Mitomani bir hastalıktır” dedim. “Bu hastalığa yakalananlar günlük hayatlarında gerçek olmayan düşüncelerle insanları yönlendiren, ama bunda belirgin bir amaçları olmayan kişilerdir.” \n

Adam ilgiyle dinliyordu. \n

“Bu milletvekili ise konuşmasını belli/belirgin bir amaca yönelik olarak yaptı. Bilerek, bilinçli olarak bu tutuklamalara ilişkin dinleyicilerde bir kuşku yaratmayı amaçlıyordu. Mitomanlarsa yalan bilgiler üzerine kurgusal bir yaşam geliştirirler, buna inanırlar. Bilinçaltlarında yatan sevgi ve ilgidir. Bunlar genellikle çocukluklarından itibaren önemsenmediklerine inanırlar. Oysa ne Başbakan’da, ne Egemen Bağış’ta ne de biraz önce dinlediğimiz milletvekilinde bu türden eksiklikler bulunuyor; onları seven, önemseyen, onlara ilgi gösteren çok sayıda insan var bu toplumda…” \n

Adam söylediklerimden etkilenmişti sanırım. \n

“Dediğim gibi” diye sürdürdüm, “mitomanlar bilinçaltlarında kendilerini önemsetecek kurgusal öyküler düzenlerler, fakat bunların gerçekdışı olduğunun ayırdında değillerdir. Aslında çevrelerinden çok kendilerine zararları dokunur…” \n

Adam, “Doğru” diyerek sözümü kesti: “Bunların zararı bize dokunuyor; öyleyse bunlar ne?”\n

Çok zor bir soruydu. Yalnızca, “Bunlar bir başka şey” diyebildim, “ne var ki ben de tam adını koyamadım”. \n

Ayrıldık.\n

***\n

Aynı günün gazeteleri çok küçük başlıklarla da olsa Dicle Haber Ajansı’nın Adana muhabiri Özlem Ağuş’un tutuklanmasıyla hapisteki gazeteci sayısının 106’ya yükseldiğini duyuruyorlardı. Önümüzdeki günlerde Başbakan, Egemen Bağış, Candan Candemir Çelik ve öbürleri bu genç gazeteciden söz ederken, ona ne tür bir suç yükleyecekler? Bilemiyorum.\n

Bildiğim bu genç kadının “iyi” gazetecilik yaptığı, günlerce ülke gündemini sarsan Pozantı Cezaevi’ndeki “taciz, tecavüz, işkence” olaylarını günışığına çıkaran, dünyaya duyuran kişi olduğudur. \n

Tüm AKP yöneticileri, bakanları, milletvekilleri bir araya gelip Özlem Ağuş’un “azılı bir terörist” olduğunu, gazeteci olmadığını ilan etseler, bu savlarına aklı başında hiç kimseyi inandıramayacaklardır. \n

Pozantı’dan Sincan Cezaevi’ne taşınan 199 çocuk, aileleri, yakınları, temel insan haklarından yana olan herkes, her vicdan sahibi insan bu başarılı gazeteciliği için Özlem Ağuş’a şükran borçludur. Başka bir ülkede olsa böyle bir gazetecilik başarısı ödüllendirilir, kutlanır. \n

Bizde ise bedeli tutuklanarak ödetiliyor.\n

Evet, mitoman değil bunlar. \n

Bunlar bir başka şey!\n

İyi de ne?