Antalyaspor, evinde Galatasaray karşısına kazanmak için çıkmıyor. Tamam, henüz 2. dakikada Antalyalı Maicon ile bir ‘kaptı-kaçtı’ var Muslera’ya takılan... Ancak Çin Seddi’ne gönderme yapan disiplinli savunma, G.Saray geçmesin de ne olursa olsun mantığıyla yerlerinden kıpırdamadan oynuyor. Kontratağın da sadece kontra kısmına niyetleniyor, atak kısmını başka maçlara bırakıyorlar. G.Saray’ın sevmediği, açmak için formül bulamadığı bir oyun tarzı bu. Zira rakibin oyununu yıpratacak, şaşırtacak, bu kilidi açacak bir ‘çilingir’leri yok sahada hatta takımda! Beklerle başlayan, ileriyi besleyen hızlı kanat akınlarının zenginliği, iyi marke edilen Sinan’ın ve ilerideki oyuncuların bu kıskaçtan kurtulamaması nedeniyle yavaşlıyor. İkinci yarıda G.Saray, baskısını artırmaya başlayınca oyun iyice Antalyaspor sahasına yığılıyor. Ancak meyve vermeyen ağaç misali… Orada kök salıp tüm çabasına rağmen tehlike üretemiyor. Tabii bunda Antalyaspor’un hatasız oynayan defans hattının etkisi büyük. Antalyaspor ise ilk yarıdan farklı olarak biraz daha gol fırsatlarını kovalıyor bu yarıda... Fatih Terim, bu noktada ne kadar usta bir satranç oyuncusu olduğunu kanıtlıyor. Oyuncu değişiklikleriyle takımın altı üstüne geliyor. Belhanda-Maicon R. değişikliği, G.Saray adına oyuna bir hareket kazandırıyor. Zira Maicon R., alışılan yerinde değil, ileride Sinan’ın yanında konuşlanıyor. Defans oyuncuları forvet olarak görev yapmaya başlıyor. Şaşırtıcı, özellikle de Antalyaspor için ama işe yarıyor. İstenen ve zorlanan golü 87’de oyuna sonradan giren Donk atıyor. Golü atan o ama bu 3 puanı kazandıran tek kişi var: Fatih Terim...