Her kanaat aslında bir yargılamadır…
Ve insanların kanaatleri sadece nesnel, objektif bilgilere göre oluşmaz:
İşin içine öznel, kişiye göre değişen sübjektif duygular ve bulgular da girer…
Örneğin çok iyi bir insanı, bize kötü davrandığı için ya da bize benzemediği için sevmeyebiliriz.
Ama çağdaş, demokratik toplumlar böyle öznel, sübjektif kurallara göre değil, haklar, özgürlükler ve adalet kavramlarına dayalı olan, nesnel, objektif kurallara göre düzenlenir ve işler…

Ortaçağlardaki dinci-feodal toplumlarla günümüzdeki çağdaş-demokratik toplumların farkı, bu kanaat oluşturma mekanizmalarının düzenlenişinde ve işleyişinde yatar:
Din-tarım toplumlarında yönetimler, kaba kuvvetle, aile ve soy ilişkileri üzerinden belirlenir…
Günümüzde yönetimler, halkın kanaatlerini yansıtan seçimlerle saptanır.
Din-tarım toplumlarında yargılamalar, kanaatlere göre yapılır…
Kanaatlerden olaylara, delillere, tanıklara ulaşılır ve kararlar, önceden sahip olunan kanaatlere göre verilir…
Çağdaş-demokratik toplumlarda ise yargılamalar, somut delillere, tanıklara, olaylara göre yapılır…
Böylece gerçeklerden hareketle bir kanaat oluşturulur, kararlar nesnel gerçeklere göre verilir.

Siz kendi ülkenizde, önceden sahip olunan kanaatlere göre davranan bir adalet mekanizması kurabilirsiniz…
Buna destek olan bir medya da oluşturabilirsiniz…
Bu mekanizmaları işletip kendi kanaatlerinize göre suçlu olanları yargılatıp cezalandırabilirsiniz de…
Ama ülkede gerçekleştirdiğiniz bunca başarıdan(!) sonra kendinize güveniniz artar da, herkesin gözleri önünde cereyan eden uluslararası olaylarda da aynı yöntemi izlemeye kalkar, gerçeklere uygun olmayan, yanlış kanaatlerinizi, başka ülkelere de kabul ettirmeye çalışırsanız duvara toslarsınız…
Hem güvenilirliğinizi kaybedersiniz, hem yalnızlaşırsınız, hem de bütün bunlar yetmiyormuş gibi yabancılar tarafından hakarete uğrarsınız…
Ve bu duruma da biz, ülkemiz adına çok üzülürüz.