Basit bir düşme sonucu sağ bilek burkulması ve sağ kolumda kırık oluştu. Haydarpaşa Numune Hastanesi’nde alçıya alındı. Bu durumu yazıp da dostlarımı, okurlarımı üzmek istemedim ama ortaya çıktı. Beni telefonla, KOOP-C sitesinden arayıp iyi dileklerini sunan bütün dostlarıma (okurlarım da dostlarımdır) teşekkür ediyorum. Kardeşim Güngör’ün uğradığı trafik kazasından sonra (sol ayak bileğinde kırıkla tedavi görüyor) bu kaza da bir kez daha sağlığımız üzerinde düşünmemize neden oldu. Bir şeyi en iyi ‘kaybettiğimiz zaman anladığımız’ gerçeği de böylece bir kez daha doğrulandı. İnsan, sahip olduğu şeylerin nice değerli olduğunu böyle anlıyor. Şimdi, ‘sol kolun, sol elin ne marifetli olduğunu’ keşfediyorum. Her zaman söylediğim (ve yazdığım) gibi, insanın en büyük başarısı, başına gelenlerden öğrenebilmesidir. Eğer bunu becerebilirse gerçekten de kaybından çok kazancı olur.

İnsan bedeni bir bütün. Bu bütünün kendi içinde bir dengesi var. Bedenin bütünlüğü insanın aklıyla, duygularıyla, dürtüleriyle, hatta güdüleriyle bir denge kuruyor. Bu bedende bir değişiklik bu dengeyi bozuyor, yeni bir dengenin kurulmasını zorunlu kılıyor.
Saçların dökülmesinden dişlerin çürümesine, görmenin azalmasından eklemlerin kireçlenmesine kadar her değişiklik yeni bir denge yaratıyor, farkında olmadan da bu yeni dengenin insanı oluyoruz. Hatta tersine bakalım. Fizik görüntünün güzelleşmesi, sporla biçimlenen beden, beğenilen yeni görüntü de var olan dengeyi bozup yeni bir denge yaratıyor. Artık, aklınız, duygularınız, dürtüleriniz, güdüleriniz bu yeni dengeye göre biçimleniyor.
Bedenimiz, sandığımızdan çok daha fazla yaşamımızı etkiliyor.
Şimdi, sağ kolumu, sağ elimi bir süre kullanamayınca sol kolumu, sol elimi keşfediyorum. Daha önce de sağ kolum kırıldığı zamandan, bu konuda idmanlı sayılırım.
Aslında, tek taraflılık öğretilmiş bir kolaylık. Öğrenilen tarafla yaşamak kolaylaşıyor ama öteki tarafın kullanılmamasına yol açıcı bir yanlışa neden oluyor.
Tek taraflı düşünme gibi.
Tek taraflı dinleme gibi.
Tek taraflı görme gibi.
Çoktaraflılığı, çokyanlılığı engelleyen bir kolaylaştırma.
Doğrusu, sağ kolumu, sağ elimi kullanamamam bana yeni bir bakış açısı kazandırdı diyebilirim.
Keşke, hayatımızın içindeki yanlışlarımızı da kazaya uğramadan ya da kazaya yol açmadan öğrenebilsek.

Mustafa Şerif Onaran dostumuzu kaybettiğimizi öğreniyorum. Sınıf arkadaşımız, Dr. Leziz Onaran’ın sevgili eşi, dost insan, değerli insan. Güzel yaşadı, güzel işler yaptı, arkasında güzel şeyler bıraktı.
Ertin Akgüç dostumuz da hızla aramızdan ayrıldı. Yokluğuna alışmak zor olacak.

Hayat hep yeni dengeler arayan bir değişim.
Yeni dengeler kuruyoruz.
Yaşam satrancını sürdürüyoruz.