Dört koldan başlayan saldırı doğrudan halka, halkın çocuklarınadır. Dört koldan derken kollardan birisinin “tırnak içinde medya” olduğunu unutmamalı. Gerçeği söyleyeni, yazanı barındırmamaya kararlı “medya”, basının ciddi yazarlarından birisini, Kadri Gürsel’i “kovmuş”. Gerekçesi komedi gibi bir şeydir; “Suruç’ta katledilen gençlerin sorumlusunun AKP hükümetinin yanlış Suriye politikası olduğunu” yazmış Gürsel. Yazarın görevidir. O gencecik çocuklar, eski ama gerçekçi ifadeyle söyleyelim; “son tahlilde” yanlış Suriye politikasının doğrudan kurbanlarıdır. Yanlış Suriye politikası sözünde bile eksikli bir yan vardır. Bu politika yanlış olmaktan ötedir; doğrudan suçlu bir politikadır.

***

Suçlu, suçu çoğaltan, katmerlendiren, ölümlere davetiye çıkaran, başka ülkelerin işlerine burnunu sokan, bu konuda ağababalarının izinden giden, onların çıkara bağlı esnek politikalarına ayak uyduramadığı için açıkta kalan bir politikadır. Hayal âleminden kendine rüyalar devşiren, ölümlere yol açan bir politikadır. Suriye’de desteklediklerinin kanlı eylemleri karşısında ne yapacağını bilemeyen bir politikadır. Öyle yanlış bir politikadır ki, kevgire dönmüş sınır kapılarından savaşın dehşetinden kaçanlar içinde kendini gizlemiş, uyuyan, uyumayan kaç IŞİD’li katil bulunduğunu bırakın bilmeyi, suç ortaklığı o katiller tarafından açık edilmiş bir politikadır.

***

Daha sayalım mı? Halkın “artık yeter, senin yetkini iptal ettik” demesine karşın, uzatmalı olarak ülkeyi “yönetmeyi” sürdüren bu parti, olmayan bir yetkiyle kararlar alıyor, atamalar yapıyor, ülkeyi içinden çıkılmaz yollara sokuyor. Azınlığa düştüğü Meclis’i çalıştırmamakta da kararlı görünüyor. Bu Meclis’in muhalefeti gerçekleri kürsüden söyleyemiyor, Meclis’i toplamakta zorlanıyor, konuların o kürsüden açıklıkla dile getirilmesinin önlenmesi karşısında eli kolu bağlı kalıyor.

***

Bin bir çabayla elde edilmiş, en azından ölümleri durduran, “sahip çıktıkları” izlenimini bir süre korudukları “süreci” de iptal ettiler; “Hayır bu süreç bize yaramadı, çoğunluğu yitirdik” dediler. Kendilerine bu türden bir politikada ortak bulmakta zorlanmayacaklarını düşünüyorlar. Yanlışlığı bin kere kanıtlanmış Suriye politikasının nesnel sonuçlarını, hayallerle karışık stratejilerle bulamaç ederek devlet yönetebilecekleri kanısındalar. Oysa ortaya çıktı ki yönetme yeteneklerini yitirmişlerdir. Kaos politik bir araç değildir. Karışık ortamlar daha çok yönetme iddiasındakilerin yönetemez olduklarının kanıtıdır.

***

Ama bu durum halkın çıkarlarıyla çelişir. O nedenle de yönetme yetkisi olmayan partinin yarattığı fiili duruma son vermek için muhalefetin aklı başında vekilleri harekete geçmeli, Meclislerine sahip çıkmalı, halkın desteğini istemekten başka bir yol kalmadığını ilan etmelidirler. Halkın isteği, IŞİD canilerinin daha fazla can yakmadan durdurulması, buna yol açan politikaların bir an önce sona erdirilmesidir. İnsanlar yetkisi elinden alınmış partinin yönetmekteki ısrarının kırılmasını, bunun için demokratik haklarını kullananlarla vekillerin birlikte “duruma vaziyet etmesini” istiyorlar.
Çok şey mi istiyorlar?